Amerika is een enorm, divers continent van inheemse volkeren en immigranten, zowel in het noorden en in het centrum als in het zuiden. Maar het feit dat USA een van de wereldmachten zijn, heeft het de 'Amerikaanse cultuur' synoniem gemaakt met de cultuur van dit land en niet van het continent.
Afgezien van de discussie, zullen we ons vandaag concentreren op de Amerikaanse cultuur en alles wat een toerist of immigrant moet weten voordat hij vertrekt.
Verenigde Staten van Amerika
Het is een Constitutionele federale republiek die is samengesteld uit 50 staten en een federaal districtHet heeft een kustlijn aan de Atlantische Oceaan en aan de Stille Oceaan en grenst in het noorden aan Canada en in het zuiden aan Mexico. Daarnaast zijn er de prachtige eilanden van Hawaï en in zowel de Stille Oceaan als de Caribische Zee heeft het een aantal niet-opgenomen gebieden.
De Verenigde Staten hebben weinig meer dan 9.80 miljoen vierkante kilometer en de bevolking is 331 miljoen mensen. De bevolking is divers, een product van de smeltkroes waar immigratie toe leidde sinds het een Europese kolonie was. Het lot van de inheemse volkeren was hetzelfde als in de rest van Amerika, de verovering, de verwijdering van hun land en de dood door toedoen van ziekten die uit Europa waren meegebracht.
Reizigers en immigranten
Buiten je eigen land wonen is zeker een uitdaging en tegelijkertijd een geweldige leerervaring. Het beste is om vooraf de cultuur te kennen, te lezen, te internaliseren, je hoofd te openen om de verschillen te accepteren.
Wanneer we praten over Amerikaanse cultuur We kunnen het over verschillende zaken hebben: zelfredzaamheid, onafhankelijkheid, gelijkwaardigheid, informaliteit, stiptheid, direct zijn, privacy en persoonlijke ruimte en dan bepaalde gebruiken die te maken hebben met gedrag in het openbaar, mensen ontmoeten, uitgaan naar bars, eten of vriendschap sluiten met Amerikanen.
Met betrekking tot de zelfvoorziening We kunnen zeggen dat het een waarde is die de media altijd versterkt: de zelf gemaakte man. Ongetwijfeld is het waar, want niemand doet het alleen, behalve in een context, maar voor een lange tijd is dat het idee dat is versterkt. Een ander ding is dat tijd zeer gewaardeerd wordt, verspil geen tijdof doelloos, om nog maar te zwijgen van het te laat komen op een afspraak. Namelijk, te laat komen wordt erg afgekeurd.
Terwijl in andere delen van de wereld jongeren nog bij hun ouders wonen terwijl ze aan de universiteit studeren, is dat hier niet de norm. Ondersteboven, na de middelbare school verlaten de jongeren het ouderlijk huis, of het nu voor studie of werk is. Iemand moet onafhankelijk zijn en dat wordt als positief ervaren. Een ander positief idee heeft te maken met gelijkheid, de culturele diversiteit die het land heeft gecreëerd het idee dat het een natie is met dezelfde kansen voor iedereen.
Ja, ja, nog iets waarover gediscussieerd kan worden, maar nogmaals, het is het idee dat vanuit het onderwijs en de media wordt geïnstalleerd. Het idee dat de Verenigde Staten een land van gelijke kansen voor iedereen is, wordt steeds herhaald in de bioscoop, op tv en in strips. Hoewel het in theorie heel mooi is, zouden we allemaal dezelfde kansen moeten hebben, ongeacht ras, religie, geslacht of sociaaleconomische positie, de waarheid is een andere.
Aan de andere kant, hoewel er zeer hiërarchische culturen zijn, stel ik me de Japanse of Koreaanse samenleving voor, bijvoorbeeld, De Amerikaanse cultuur is vrij informeel. Mensen spreken nonchalant, kleden zich nonchalant, noemen hun bazen bij de voornaam, er zijn geen eretitels ... In het algemeen mensen zijn vrij open en eerlijkHij zegt wat hij denkt zonder al te voorzichtig te zijn. Het is directe spraak en dat kan naar andere culturen worden geërgerd of in hen als enigszins onbeleefd worden beschouwd. Integendeel, wanneer de buitenlander rondgaat om iets te zeggen of te vragen, brengt het Amerikanen in verwarring.
Terwijl Latijns-Amerikaanse culturen vriendelijk, open en open zijn, Amerikanen geven er de voorkeur aan dat hun persoonlijke ruimte niet zwaar wordt binnengevallen. Als er in Latijns-Amerika veel knuffels en kusjes zijn tussen vrienden en zelfs vreemden, niet hier in de Verenigde Staten. Ze houden niet van kusjes of mensen die te dichtbij komen als ze praten. De cirkel van persoonlijke ruimte is breder dan in andere culturen.
Ze houden er ook niet van om gevraagd te worden naar hun leeftijd, hoeveel geld ze verdienen of hoeveel ze wegen. De gespreksonderwerpen met mensen die geen familie of nauwe verwanten zijn, omvatten meestal geen familie-, religieuze of politieke kwesties. dan, Met welke gebaren moet ik rekening houden als ik naar de Verenigde Staten ga?
Kortom: altijd elkaar in de ogen kijken tijdens het chatten of handen schudden (van man tot man, van vrouw tot vrouw en gemengd), niet lelijk ruiken het is synoniem met het feit dat we niet letten op onze persoonlijke hygiëne en afstand houden, binnendringen uw persoonlijke ruimte niet.
Het wordt ook als beleefd beschouwd om de deur open te houden voor iemand om te passeren, om geduldig in de rij te wachten, om degenen die service verlenen op een vriendelijke en gelijkwaardige manier te behandelen, laat tips op praktisch alle plaatsen (kappers, parkeerplaatsen, hotels, taxi's ...).
Als we met een Amerikaan uit eten gaan, moeten we ons voorbereiden op vroeg eten. In de rest van Latijns-Amerika is het diner rustig na 8 of 9 's avonds, maar hier niet, het is eerder. Bij het eten hoef je je niet te haasten, je moet een servet gebruiken, als het tussen vrienden is, is het gebruikelijk dat iedereen zijn eigen betaalt en als het geen plaats van Fast food je moet weggaan 15% fooi.
Amerikanen zijn gewend om door hun enorme land te reizen. Voor werk, voor studie, ze bewegen veel vaker dan wij allemaal. Het is dus gebruikelijk dat mensen aardig zijn en graag chatten met mensen die ze niet kennen, die nieuwsgierig zijn. Tegelijkertijd wordt vaak gezegd dat dit de redenen zijn waarom Amerikanen meestal geen vrienden voor het leven hebben, vanwege zoveel verhuizingen of wisselende cursussen op school.
Door al deze zaken in gedachten te houden, kunnen we ons beter aanpassen aan de tijd dat we in de Verenigde Staten zijn. Veel meer als we lang blijven, studeren of werken. Er wordt vaak gezegd dat in cultureel contact zijn er meerdere gevallen: een van de huwelijksreis waar alles cool en spannend is en de nieuwe cultuur geweldig is; een ander voorbeeld van cultuurschok waar de eerste problemen beginnen met winkelen, huis, vervoer, taal ... die allemaal leiden tot mentale vermoeidheid.
Een ander moment in dit culturele contact is dat van initiële instelling. Op dit moment beginnen de eerdere problemen opgelost te worden en weet men al welke bus te nemen, hoe dit en dat te betalen. Misschien is de taal nog niet helemaal gemakkelijk, maar de basis begint op de harde schijf van de hersenen te blijven. Daarna volgt een zware periode van mentale isolatie waar de afstand met familie en vrienden en het dagelijkse leven van de geboorte begint te wegen en dan weegt de eenzaamheid.
En tot slot, als het zover is, is er eindelijk een moment van acceptatie en integratie waar al een volledige routine is aangenomen, gewoonten en gebruiken, voedsel, enz. zijn geaccepteerd. We beginnen ons meer op ons gemak te voelen. Deze cyclus is heel normaal en iedereen die naar een ander land is geëmigreerd, gaat meestal door.