Een van de meest klassieke ansichtkaarten van Turkije is de beroemde Blauwe Moskee die afsteekt tegen de lucht van Istanbul. Imposant, mooi, bochtig, er zijn tegelijkertijd tal van bijvoeglijke naamwoorden voor dit architecturale en kunstwerk.
Een reis naar Istanbul kan op geen enkele manier compleet zijn zonder een bezoek aan dit waardevolle gebouw dat UNESCO heeft opgenomen in de lijst van werelderfgoedlocaties in 1985. Om dan de . te ontdekken geschiedenis van de Blauwe Moskee in Istanbul.
De blauwe moskee
De officiële naam is Sultan Ahmed Moskee en werd gebouwd aan het begin van de zeventiende eeuw (1609 de 1616), onder het bewind van Achmed ik. Het maakt deel uit van een complex, een typische complex, gevormd door de moskee en andere afhankelijkheden die badkamers, keuken, bakkerij en anderen kunnen zijn.
Hier is het graf van Ahmed I zelf, er is een hospice en ook een madrasah, een onderwijsinstelling. De constructie overtrof een andere zeer beroemde Turkse moskee, die van de Hagia Sophia die is naast de deur, maar wat is het verhaal?
Ten eerste moet in gedachten worden gehouden dat het Ottomaanse rijk zijn best heeft gedaan in Europa en Azië. Zijn uitstapjes naar het Europese continent waren divers en gevreesd, vooral zijn conflict met de Habsburgse monarchie.
In die zin eindigde de confrontatie tussen de twee in 1606 met de ondertekening van de Vredesverdrag van Sitvatorok, in Hongarije, hoewel vandaag de dag het hoofdkantoor van het bedrijf in Slowakije is gebleven.
De vrede werd getekend voor 20 jaar en het verdrag Het is ondertekend door aartshertog Matthias van Oostenrijk en sultan Ahmed I. De oorlog had veel verliezen met zich meegebracht, waaraan nog andere werden toegevoegd in de oorlog met Perzië, dus in dat nieuwe tijdperk van vrede de sultan besloot een enorme moskee te bouwen om de Ottomaanse macht nieuw leven in te blazen. Er was al zeker veertig jaar geen keizerlijke moskee gebouwd, maar geld ontbrak.
De vorige koninklijke moskeeën waren gebouwd met de winst van de oorlog, maar Ahmed, die geen grote oorlogsoverwinningen had gehad, nam geld uit de staatskas en dus was de constructie die tussen 1609 en 1616 was niet zonder kritiek van de kant van de moslimjuristen. Of ze hielden niet van het idee, of ze hielden niet van Ahmed I.
Voor de bouw werd de plaats gekozen waar een paleis van de Byzantijnse keizers stond, gewoon voor de Hagia Sofia-basiliek die in die tijd de belangrijkste keizerlijke moskee in de stad was, en de hippodroom, zowel opvallende als belangrijke constructies in het oude Istanbul.
Hoe ziet de Blauwe Moskee eruit? Het heeft vijf koepels, zes minaretten en nog acht secundaire koepels. Er zijn bepaalde Byzantijnse elementen, sommige vergelijkbaar met die van Hagia Sofia, maar in algemene lijnen volgt een traditioneel islamitisch ontwerp, zeer klassiek. Sedefkâr Mehmed Aga was de architect en was een zeer goede leerling van Meester Sinan, hoofd van de Ottomaanse architecten en burgerlijk ingenieur van verschillende sultans.
Zijn doel was een enorme en zeer majestueuze tempel. En hij bereikt het! Het interieur van de moskee is versierd met meer dan 20 duizend keramische tegels in Iznik-stijl, stad van de Turkse provincie Bursa, van oudsher bekend als Nicaea, in meer dan 50 verschillende stijlen en kwaliteiten: er zijn traditionele, er zijn met bloemen, cipressen, fruit ... De bovenste niveaus zijn vrij blauw, met meer dan 200 gekleurde glazen ramen die de doorgang van natuurlijk licht mogelijk maken. Dit licht krijgt hulp van de kroonluchters die erin zitten en die op hun beurt struisvogeleieren bevatten, omdat men vroeger dacht dat ze spinnen verjaagden.
Wat betreft de decoratie er zijn verzen uit de koran gemaakt door een van de beste kalligrafen van die tijd, Seyyid Kasin Gubari, en de vloeren hebben tapijten geschonken door de gelovigen die worden vervangen als ze verslijten. Anderzijds de onderste ramen, die open kunnen, ook met mooie versieringen. Elke halve koepel heeft op zijn beurt meer ramen, ongeveer 14, maar de centrale koepel telt op tot 28. Prachtig. Het interieur is zo, echt indrukwekkend.
El mihrad het is het belangrijkste van binnen, gemaakt van fijn marmer, omgeven door ramen en met een zijwand bezaaid met keramische tegels. Ernaast is de preekstoel, waar de imam staat om de preek te geven. Vanaf die positie is het zichtbaar voor iedereen die binnen is.
Er is ook een koninklijke kiosk in een hoek, met een platform en twee retraites die toegang bieden tot een koninklijk theater of hunkâr Mahfil ondersteund door meer marmeren zuilen en met een eigen mihrab. Er zijn zoveel lampen in de moskee dat het lijkt op de ingang van de hemel. Iedereen is versierd met goud en edelstenen en zoals we hierboven al zeiden, in de glazen containers kon je struisvogeleieren en meer glazen bollen zien die verloren of gestolen zijn of in musea staan.
En hoe is de buitenkant? De gevel is vergelijkbaar met die van de Suleiman-moskee, maar ze zijn toegevoegd hoekkoepels en torentjes. Het plein is even lang als de moskee zelf en heeft verschillende arcades met plekken waar gelovigen hun wassingen kunnen doen. Er is een zeshoekig lettertype in het midden en er is een historische school die tegenwoordig dienst doet als informatiecentrum, aan de kant van Hgaia Sofía. De moskee heeft zes minaretten: er zijn er vier in de hoeken, elk met drie balkons, en er zijn er nog twee aan het einde van de patio met slechts twee balkons.
Deze beschrijving is misschien niet zo geweldig als het persoonlijk zien. ja je hebt het beste uitzicht als je nadert vanaf de renbaanof, aan de westkant van de tempel. Als je geen moslim bent, moet je hier ook komen. Ze raden aan om geen aandacht te schenken aan de mensen die los bij de ingang zitten, dingen proberen te verkopen of je ervan te overtuigen dat het niet nodig is om aan de lijn te gaan. Het is niet zoals dat. Blijf bij de rest van de bezoekers.
Tips voor een bezoek:
- Het is raadzaam om halverwege de ochtend te gaan. Er zijn vijf gebeden per dag en dan sluit de moskee 90 minuten bij elk gebed. Vermijd vooral vrijdag.
- Je komt binnen zonder schoenen en je stopt ze in een plastic zak die ze je gratis bij de ingang geven.
- De toegang is gratis.
- Als je een vrouw bent, moet je je hoofd bedekken en als je zelf niets hebt, geven ze je daar ook iets, gratis, om het te bedekken. Ook de nek en schouders moeten bedekt zijn.
- Binnen in de moskee moet je stil zijn, geen foto's maken met flits en niet fotograferen of veel kijken naar degenen die daar bidden.