Het Galicische klederdracht

We snappen hoe Galicische klederdracht degene die de mannen en vrouwen van deze regio in het verleden regelmatig gebruikten. Het is waar dat degene die voor dagelijkse taken werd gebruikt, niet dezelfde was als die voor vakanties. Op dezelfde manier waren er verschillen tussen de verschillende provincies en zelfs gemeenten van Galicië.

De Galicische klederdracht heeft echter sinds de oudheid een grotere uniformiteit dan die van andere Spaanse gemeenschappen. Zowel heren- als dameskleding bestaat altijd uit dezelfde kledingstukken, hoewel er verschillende combinaties en tinten zijn. Maar zelfs wat dat laatste betreft, de strengheid en kleine kleurvariatie van allemaal. In ieder geval, als je meer wilt weten over de Galicische klederdracht, nodigen we je uit om verder te lezen.

Een beetje geschiedenis van de Galicische klederdracht

Het is erg moeilijk om te praten over de oorsprong van het typische kostuum van Galicië (hier laten we u een artikel over) mooie plekjes in deze regio). Maar ze gaan vele eeuwen terug. De bewoners van het platteland assimileerden de kleding van hun voorouders en gaven deze door aan hun nakomelingen.

In feite werd deze kleding pas in het midden van de XNUMXe eeuw bestudeerd, toen de romance het wekte interesse in de inheemse tradities van de steden. Het resultaat hiervan was de Galicische Volksvereniging, gemaakt door intellectuelen zoals Emilia Pardo Bazán o Manuel Murguia om de Galicische tradities en cultuur nieuw leven in te blazen.

Een van de activiteiten was de oprichting van regionale koren die zich in typische kleding wilden kleden. Het was toen dat een poging werd gedaan om de Galicische klederdracht te herstellen. In die tijd was het al vervangen door modernere kleding van verschillende stoffen gemaakt met de impuls van de Industriële revolutie. Onderzoek was dus noodzakelijk.

Er werd ontdekt dat de typische klederdracht van Galicië in ieder geval teruggaat tot de XVII eeuw, zoals blijkt uit verschillende documenten. Hiertoe behoorden notariële akten waarin bruidsschatten en erfenissen werden vermeld. Men zag ook dat zij in die tijd de petrucio's of ouder van de plaats die de mode markeerde en ook dat, met de kleding, de omstandigheden van degenen die het droegen werden aangegeven. Zo waren er zakdoeken voor petities, rokken voor getrouwde of alleenstaande vrouwen en knokkelkoorts bij afwezigheden.

Aan de andere kant werden die streekkostuums gemaakt van wollen of linnen stoffen die verschillende namen kregen naargelang hun vervaardiging of oorsprong. Dus, picote, estameña, lamp, geboren, Sanel, slepen of pan.

Zoals we je vertelden, werden al deze stoffen vereenvoudigd vanaf de Industriële Revolutie en ook in die tijd werden invloeden van de steden in het pak geïntroduceerd. Evenzo maakte de ambachtelijke uitwerking plaats voor de naaiateliers en met dit alles was er een progressieve standaardisatie van het Galicische regionale kostuum dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.

Het Galicische streekkostuum voor dames en heren

Als we eenmaal een beetje geschiedenis hebben gedaan, gaan we met u praten over de kledingstukken die deel uitmaken van het typische Galicische kostuum voor dames en heren. We zullen ze afzonderlijk zien, maar het is interessant dat je weet dat sommige voor beide geslachten gemeenschappelijk zijn.

Typisch Galicisch kostuum voor vrouwen

De basiselementen van traditionele Galicische kleding voor vrouwen zijn: de rode of zwarte rok, het schort, de knokkelkoorts en de hoofddoek. Wat betreft de eerste, ook wel saya of . genoemd basquinaHet is lang, hoewel het de grond niet hoeft te raken en bovendien moet het in de taille anderhalf draaien.

Van zijn kant is het schort in de taille boven de rok vastgebonden. Wat betreft de zakdoek of panoHet wordt dubbelgevouwen om een ​​driehoekige vorm te krijgen en aan de uiteinden om het hoofd gebonden. Bovendien kan het verschillende kleuren hebben en soms wordt er een strohoed of een pet op gezet, wat hetzelfde is, maar kleiner.

Dengue verdient een aparte vermelding, aangezien het een van de meest typische kledingstukken van de Galicische klederdracht is. Het is een stuk stof dat op de rug wordt geplaatst en waarvan de twee uiteinden door de borst gaan om terug te gaan en weer vast te binden in de rug. Meestal is het versierd met fluweel en strass-steentjes. Onder knokkelkoorts krijgt hij a Wit overhemd met een gesloten halslijn, pofmouwen en geplooide biezen.

De schoenen, genaamd maïs o stringers Ze zijn gemaakt van leer en hebben houten zolen. Met hen wordt de basiskleding van het typische Galicische kostuum voor vrouwen voltooid. Er kunnen echter andere elementen worden toegevoegd.

Het is het geval houd het, wat een groter schort is; van de refaixo, die op zijn beurt op onderrokken en popolo's, een soort lang ondergoed dat tot aan de knieën reikt en eindigt in kant. Hetzelfde kan gezegd worden voor sjaal, een achtpuntige zakdoek, van de slang of media, of doublet en jasje. Ten slotte krijgt het de naam van pad de reeks ornamenten die op de borst hangen en die de details van het pak culmineren.

Typische Galicische kleding voor heren

De typische Galicische herenkleding van haar kant bestaat voornamelijk uit: zwarte legging, jas, vest en pet. De eerste is een soort broek die tot aan de knieën reikt. Soms worden ze aangevuld met leggingsOok wat leggings, maar die gaan van dat laatste deel van het lichaam naar de schoenen. De laatste verscheen in de XNUMXe eeuw om de kousen te vervangen, hoewel ze ook nog steeds worden gebruikt.

Onder de broek kun je ook een gedroogde pruim. Het is een wit ondergoed dat eronder vandaan gluurt of in de hoes wordt gestopt die met een lint aan het been is vastgemaakt.

De jas wordt kort en getailleerd gedragen. Het heeft ook smalle mouwen en twee horizontale zakken. Eronder, een jasje en boven de vest. Ook in de taille gaat de bereik of sjerp, die twee keer rondgaat, kwastjes heeft en verschillende kleuren kan hebben.

Eindelijk, de montera o monteira Het is de typische hoed van het Galicische regionale kostuum voor mannen. In zijn ontwerp valt het samen met zijn Asturische naamgenoot en zijn oorsprong gaat terug tot de Middeleeuwen. De Galicische was groot en driehoekig, hoewel er ook oorkappen waren voor koude dagen.

Evenzo droeg de montera kwasten en, als curiositeit, zullen we je vertellen dat, als ze naar rechts gingen, de drager vrijgezel was, terwijl hij, als ze naar links verschenen, getrouwd was. Na verloop van tijd maakte het plaats voor de hoeden of hoeden, al gemaakt van vilt, al van het barettype in het Vigo-gebied (hier heb je een artikel over deze stad).

Aan de andere kant, hoewel het al in onbruik is geraakt, was er nog een heel merkwaardig stuk in typisch Galicische kleding. We praten over de kroon, een cape van stro die werd gebruikt voor de koudste dagen van het jaar.

Wanneer wordt de Galicische klederdracht gebruikt?

Als u eenmaal de typische Galicische kleding kent, zult u ook geïnteresseerd zijn om te weten wanneer deze wordt gebruikt. Logischerwijs zijn er op de festivals van de steden van heel Galicië mensen gekleed in deze kostuums.

Normaal gesproken maken ze deel uit van traditionele orkesten waarvan de leden blaas- en percussiemuzikanten zijn. Wat betreft de eerste familie van instrumenten, de tolken van Galicische doedelzak, ook als ze alleen werken.

Dit instrument behoort tot de diepste traditie van dat land, tot op het punt dat het een van zijn symbolen is. Om deze reden kon een doedelzakspeler niet worden begrepen zonder het typische kostuum van Galicië. Het is waar dat de doedelzak ook een basiselement is van de Asturische folklore en zelfs van de gebieden Bierzo en Sanabria, maar de Galicische heeft enkele verschillen.

In ieder geval zijn zowel doedelzakspelers, percussionisten als dansers altijd gekleed in de Galicische klederdracht. En ze zijn aanwezig bij de belangrijkste vieringen van hun land. Het ontbreekt hen bijvoorbeeld niet aan festiviteiten van de apostel Santiago, niet alleen beschermheer van Galicië, maar ook van heel Spanje.

Evenzo lopen ze door de straten van Lugo tijdens de festiviteiten van San Froilán en verschijnen in paasvieringen zoals die van Vivero y Ferrol, allemaal verklaard van toeristisch belang. Je kunt deze tolken zelfs zien gekleed in typisch Galicisch kostuum bij vieringen die minder met religie te maken hebben.

Het is bijvoorbeeld gebruikelijk om bands van pipers te vinden in Lucus brandt, waar de inwoners van Lugo hun Romeinse verleden herinneren; op de Feira Franca van Pontevedra, gebaseerd op het middeleeuwse verleden van de stad, of op de Catoira Vikingbedevaart, die de aankomst in die stad herdenkt van Normandische troepen om het gebied te plunderen.

Ten slotte is het aantal mensen dat gekleed gaat in de Galicische klederdracht tijdens gastronomische festiviteiten erg groot. Het hele jaar door zijn er veel in de hele regio. Maar we zullen voor u de beroemde uitlichten Fiesta del Marisco gehouden in de stad O Grove elk jaar in oktober, en de octopus, die plaatsvindt in Carballino op de tweede zondag in augustus. De consumptie van deze koppotige is echter zo ingebakken in Galicië dat praktisch alle plaatsen hun gastronomische viering erop hebben gebaseerd en met zijn inboorlingen gekleed in het typische kostuum.

Tot slot hebben we voor u de: Galicische klederdracht voor zowel mannen als vrouwen. We zijn door de geschiedenis en de traditionele elementen gegaan om je eindelijk te laten zien waar je het het vaakst kunt zien. Nu hoef je alleen nog maar naar Galicië te reizen en het live te waarderen.