De trailer van de film met de titel 'The forest of suicides' heb je vast al gezien. Ik zag het op internet en ik herinnerde me dat iets dat ik had gelezen in de buurt van het Zet Fuji in Japan op er was een plek waar mensen zelfmoord pleegden, en juist deze film is gebaseerd op het bestaan van dat woud van zelfmoorden.
Als je uit een bijgelovige cultuur komt met veel legendes en overtuigingen, zul je begrijpen dat deze onderwerpen je aantrekken. Dus ben ik op zoek gegaan naar meer informatie hierover mysterieus bos waarin mensen zelfmoord gaan plegen of laat je doodgaan. Het wordt gevonden in de stad Aokigahara, en ja, het bestaat en van tijd tot tijd vinden ze lichamen diep in de vegetatie. Het is zeker een goed begin van een horrorfilm, maar het is echt.
Dit bos heeft een geschiedenis die eeuwen teruggaat. Al in gedichten van duizend jaar geleden verschijnt het als een vervloekt bos, en het is een plaats die historisch geassocieerd wordt met de demonen van de Japanse mythologie Een gebied vol mysterie en legendes dat velen als hun laatste plaats kiezen. Maar het was niet altijd een bedevaartsoord voor zelfmoordterroristen.
In de XNUMXde eeuw, epidemieën en hongersnoden ze zorgden ervoor dat veel arme gezinnen die geen kinderen en ouderen konden voeden, dit dichte bos kozen als een ruimte om hen aan hun lot over te laten. Het is duidelijk dat ze daar niet weggingen, en de plaats creëerde een reputatie als een betoverd bos, waarin de geesten van al deze verlaten mensen verbleven.
Al in de twintigste eeuw begon het een plaats voor zelfmoord, vooral omdat Wataru Tsurumi in 1993 'The Complete Suicide Manual' publiceerde, waarin hij dit bos op de hellingen van de berg Fuji aanbeveelde als een ideale plek om zelfmoord te plegen. De cijfers spreken voor zich en sinds 1950 zijn er meer dan 500 lichamen gevonden. Het record werd gevestigd in 2003, met 100 mensen die dat jaar dood in het bos werden gevonden. Sindsdien stopte de stad Aokigahara met het publiceren van de statistieken, zodat de plaats niet langer werd geassocieerd met het zeer hoge zelfmoordcijfer, hoewel deze nog steeds voorkomen.
Velen zeggen dat het er spookt en als zodanig zelfmoordterroristen naar binnen trekt. Maar het zijn natuurlijk populaire overtuigingen en legendes. Over het algemeen kan ook worden gezegd dat er andere redenen kunnen zijn. Een daarvan is dat het een heel dicht bos is, genaamd 'Sea of Trees', waarin je kunt vind volledige rust om de dood te vinden als dat is wat je wilt, en heel dicht bij de stad Tokio, omdat er binnen geen geluid te horen is vanwege de dichte begroeiing. Een andere mogelijkheid die wordt overwogen, is economisch, aangezien in Japan de familie van de persoon die zelfmoord pleegt, de kosten moet dragen die dit oplevert. Dat wil zeggen, als ze zelfmoord plegen door op de treinsporen te springen, zullen ze moeten betalen voor vertragingen, compensatie, enz. Het bos wordt een goedkope plek om te sterven.
Dit is verrassend genoeg de plaats met de meeste zelfmoorden in Japan, en de tweede ter wereld, na de Golden Gate Bridge in San Francisco. En Japan is ook het derde land ter wereld met een zeer hoog zelfmoordcijfer, na Zuid-Korea en Hongarije. Er zijn veel redenen waarom dit het geval kan zijn, of het nu de economische crisis is, de cultuur waarin klagen niet mogelijk is of het toegenomen isolement van jongeren.
Wat de redenen ook mogen zijn, het zelfmoordcijfer in het bosgebied is stabiel gebleven gedurende de jaren waarin statistieken zijn verstrekt. Elk jaar gaan meer dan 300 arbeiders het bos in op zoek naar de lichamen van mensen die besloten hebben in dit bos een einde aan hun leven te maken. In feite is deze praktijk zo populair dat die er zijn borden in het Engels en Japans waarschuwing aan degenen die met deze bestemming het bos in gaan. Laten we nog eens nadenken over het leven dat u, uw ouders, uw broers en zussen en de kinderen heeft gekregen. Lijd niet alleen, neem eerst contact op met iemand ”, zijn enkele van de zinnen die op deze afschuwelijke posters kunnen worden gelezen. Als je de geschiedenis van het bos niet kent, is het iets dat je zal verbazen, al is een wandeling door dit bos natuurlijk niet iets heel prettigs, zeker gezien het feit dat we onderweg menselijke resten kunnen vinden.
Er is een officiële wandelroute, en onderweg is het ook mogelijk om beperkte gebieden te zien, met borden die aangeven dat het niet mogelijk is om te passeren en afgesloten gebieden. Als je niet uit de buurt komt, kun je het beste doorgaan, want je kunt en gemakkelijk verdwalen in het dichte bos. Hoewel als ik ooit de berg Fuji bezoek, ik niet van plan ben voet aan wal te zetten in zo'n sinister bos. En jij, zou jij het woud van zelfmoorden in gaan?