Als iets Spanje het staat vol met kerken en kloosters, nietwaar? Goed in Aragon we vinden deze die we op de foto zien: de Koninklijk klooster van San Juan de la Peña, een prachtig Aragonese klooster.
Dit klooster is echt bijzonder vanwege de ligging en omdat er ook veel Aragonese koningen in begraven liggen. Laten we het samen leren kennen.
Koninklijk klooster van San Juan de la Peña
Zoals ik hierboven al zei is in Aragon, een van de autonome gemeenschappen van Spanje, een historisch koninkrijk dat zich uitstrekt over de Iberische Sierras, de Ebro-vallei en de Pyreneeën. Het ligt in het noorden van het land en grenst internationaal aan Frankrijk.
Het klooster is in Botaya, een kleine stad in de gemeente Jaca, in de Aragonese provincie Huesca. Wist te zijn het belangrijkste klooster van heel Aragon tijdens de hoge periode van de middeleeuwen en daarom bewaakt de graven van verschillende koningen.
maar wat zijn de oorsprong'Nou, er is altijd een toegewijde, gelovige of verschijning in kwestie. In dit geval is het leyenda Er staat dat een edelman genaamd Voto of Oto in deze landen aan het jagen was toen hij een hert zag. Hij achtervolgde hem en tijdens die achtervolging viel hij van een klif, maar wonderbaarlijk en mysterieus raakten noch hij noch zijn paard gewond. Ze lagen eerder zachtjes op vaste grond.
Daar, op de bodem van de afgrond, zag hij een grot en daarbinnen vond hij het lichaam van een kluizenaar genaamd Juan de Atarés. Verbaasd en onder de indruk van de ervaring keerde hij terug naar Zaragoza, verkocht zijn bezittingen, overtuigde zijn broer om met hem mee te gaan en samen werden ze de nieuwe kluizenaars van de grot. Later waren ze, samen met de christelijke soldaten, getuige van de benoeming van Garcí Ximénez tot leider, de herovering van de landen door moslimhanden en het kruis dat in brand werd gestoken op de steeneik van Sobrarbe.
Maar buiten de legende, specifiek, de belangrijkste werken waarmee het klooster begon, begonnen in 1026 op bevel van Sancho el Mayor, koning van Pamplona van 1004 tot aan zijn dood in 1035. Jaren later droeg een andere koning, Sancho Ramírez, hem over aan de orde van de Cluniacenzer monniken en begint de huidige vorm aan te nemen. Helaas hebben niet al die gebouwen onze dagen bereikt, maar het is genoeg om te zien wat het was en het is een wonder.
De set van kloostergebouwen het is onder een enorme rots het vormt dus een zeer homogene ansichtkaart. Binnen in het klooster zijn er mooie hoekjes zoals de pre-romaanse kerk, The schilderijen van San Damiano en San Cosme die uit de XNUMXe eeuw stammen en duidelijk de Royal Pantheon, Pantheon of Nobles. Er is ook de Romaanse kloostergang, de gotische kapel van San Victorián en de gewijde kerk uit het jaar 1094.
De aftrap werd gegeven door Sancho el Mayor en zo groeide het klooster in de daaropvolgende eeuw, uitgebreid met nieuwe constructies en de Aragonese koningen begonnen het te kiezen als hun laatste rustplaats waarmee het meer prestige begon te krijgen en duidelijk meer rijkdom geschonken door de aristocratie zelf. In ieder geval kende het belang van het klooster zijn ups en downs in de daaropvolgende eeuwen en kwamen veel schenkingen niet meer en gingen ook enkele patrimoniums verloren, er kwamen schulden bij, er waren branden en uiteindelijk verval.
precies een brand in 1675 die drie dagen duurde, dwong de bouw van een nieuw klooster sinds het origineel onbewoonbaar was geweest. De nieuwbouw is gebouwd op de Llano de San Indalecio, een weiland op een enorme rots. De werken gingen door tot de XNUMXe eeuw en er waren verschillende mensen die de leiding hadden, maar er wordt toegegeven dat het belangrijkste voor het karakter van de plaats de architect van Zaragoza Miguel Ximenez was.
Het resultaat is een symmetrisch complex, met veel kloosters en een zeer rationele indeling van de ruimte. De barokke stijl schittert op de façade van de kerk, met zijn overdreven plantendecoratie en de figuur van drie belangrijke heiligen, San Indalecio, San Juan Bautista en San Benito. Deze laatste is de oprichtende heilige van de kloosterorde die hier werd beleden.
Een van de opmerkelijke evenementen die het als podium hebben, is het feit dat hier, Op 22 maart 1071 werd de Romeinse liturgische ritus voor het eerst geïntroduceerd op het Iberisch schiereiland, typisch voor de kerk van het Westen. Met andere woorden, de Hispano-Visigotische ritus eindigde hier en de Aragonese kerk paste zich uiteindelijk aan de paus aan.
Rond 1835 verlieten de monniken het klooster en dan, zonder zorgen, alles begon te verslechteren. In de jaren vijftig was de ansichtkaart nogal somber en pas na een wederopbouwprogramma de regering van Aragon slaagde erin haar glans te herstellen.
Tegenwoordig exploiteert het koninklijke nieuwe klooster van San Juan de la Peña het interpretatiecentrum van het koninkrijk Aragón, a cafe en Interpretatiecentrum van het klooster van San Juan de la Peña. En je moet ze alle drie kennen.
El Interpretatiecentrum van het klooster Het is de must see, want het aanbod is fantastisch. De bezoeker dwaalt door een zeer originele structuur, opgesteld in het klooster, op een glazen vloer die het mogelijk maakt om te zien hoe het klooster er vroeger uitzag en de verschillende stadia die het doormaakte: de refter, de kelder, de keuken, de bijkeuken of de voorraadkast. Helemaal klaar, met meubels en etalagepoppen van broeders. Er zijn panelen die informatie en 3D-beelden geven die op touchscreens worden weergegeven.
Voor zijn deel, Interpretatiecentrum van het koninkrijk Aragon het werkt in de barokke kerk van het nieuwe klooster. Er zijn enorme mobiele schermen die een video afspelen met de oorsprong van het Koninkrijk en de Kroon tijdens het toeristenbezoek, allemaal in een licht- en geluidsshow, waar de stoelen bewegen en dat soort dingen. De video duurt 45 minuten.
Eindelijk, de cafe. Het ligt naast het klooster en is een site van vier sterren categorie. Het heeft 25 tweepersoonskamers, waarvan vier met een woonkamer en één aangepast voor gehandicapten), een restaurant en cafetaria, een vergaderruimte voor 150 personen en parkeergelegenheid voor 28 auto's. Deze site werd in 2007 geopend en is een van de laatste die zich heeft aangesloten bij het netwerk van Hospederías de Aragón.