Japonia to mój drugi dom. Byłem tam wiele razy i nie mogę się doczekać powrotu pandemii. Kocham ten kraj, jego mieszkańców, jego gastronomię i jego kulturę. Japonia to Feniks, nie ma wątpliwości, a wśród tylu cudów dzisiaj podkreślimy te tradycyjna japońska sukienka.
Tutaj ludzie ubierają się tak, jak chcą, zauważysz, gdy przejdziesz jego ulicami i nikt nie zobaczy, co masz na sobie. Ale także jest to społeczeństwo, w którym współczesność współistnieje ze starym, więc zwykłą pocztówką jest widok kobiety w kimonie obok dyrektora w szpilkach, oboje czekają na pociąg pociskowy.
Moda w Japonii
Jak powiedziałem powyżej japońska sukienka, jak chcą?, z tą wielką zaletą, że nikt ich nie ocenia. Możesz natknąć się na dorosłą kobietę ubraną jak postać z anime lub starszego mężczyznę przebranego za nie wiadomo co, sprytnego biznesmena, pracownika budowlanego lub kilku sztucznie opalonych młodych mężczyzn.
Są mody, oczywiście są, są grupy, które za nimi podążają, ale wydaje mi się, że różnica polega na tym nikt nie patrzy na to, co robi drugi. Pochodzę z kultury, w której jeśli latem używa się żółtego, wszyscy nosimy żółty, a oto kilka różnic. To, że wygląd nie jest krytyczny, jest świetne. Nie masz dużych piersi, czy jeansy nie pasują do ciebie jak Jennifer Lopez? Kogo to obchodzi?
Jeśli więc planujesz pojechać do Japonii, powinieneś wiedzieć, że spacerowanie po jej ulicach i obserwowanie jej mieszkańców to wspaniałe doświadczenie kulturowe. I tak, nowoczesność, rzadka i niesamowita będzie mieszać się z tradycją, z yukatami, kimonami, sandałami geta i nie tylko.
Japoński tradycyjny strój
Tradycyjnym japońskim strojem jest kimono. Ogólnie rzecz biorąc, kimona są wykonane z jedwabne tkaniny, mają długie rękawy, sięgające od ramion do stóp, lub prawie, zapinane szerokim pasem, obi, a w życiu codziennym pozostają na specjalnych imprezach lub tradycyjnych festiwalach.
Kimono ogranicza kobiece ruchy i jest to ubiór, który kosztuje i wymaga czasu, aby go założyć. Wiąże się to w parze z rolą kobiety w tradycyjnym społeczeństwie japońskim, rolę asystentki, towarzyszki, delikatnego chodzenia. Są kimona zimowe i kimona letnie, lżejszy, mniej warstwowy, znany jako jukaty. Dzieci lub młodzi dorośli mają nosić yukaty na letnie festiwale, jak z pewnością widzieliście w wielu mangach i anime.
Kimono jest kobiece i męskie. Jest warstwowy i liczba warstw ma związek z poziomem ekonomicznym osoby lub jego znaczenie społeczne. Kimona damskie są w rzeczywistości bardziej misterne niż męskie i mają więcej detali. Warstwy nie zakrywają się nawzajem, co pozwala na naprawdę piękną grę kolorowych linii.
Tkanina, z której wykonane jest kimono ma długość zwaną opalenizna, o długości około 11.7 metra i szerokości około 34 centymetrów. Z tego wycina się dwa kawałki opalenizna, jeden do ustawienia frontu i licznika z prawej strony, a drugi do ich odpowiedników. Na środku pleców wykonywany jest pionowy szew, w którym spotykają się obie sekcje, a przyszłe długości są składane i przyszywane do ciała, tworząc rękawy.
Głębokość rękawów różni się w zależności od ubrania. Na początku XX wieku kimona były robione z cycki, tkanina utkana z jedwabiu uzyskanego z wadliwych kokonów. Później, wraz z wprowadzeniem maszyn włókienniczych, udoskonalono wykorzystanie tego rodzaju przędzy niskiej jakości, dzięki czemu powstała bardziej błyszcząca, gruba, trwała i stosunkowo tańsza tkanina. Tkanina ta była barwiona sztucznymi barwnikami, przy użyciu innowacyjnych technik, dzięki czemu wszystkie Japonki zaczęły wybierać meisen, aby tworzyć swoje casualowe kimona.
Innym rodzajem kimona jest tsukesage, nieco bardziej swobodne niż kimono Homongi. Ma prostsze i skromniejsze fasony, które zakrywają niewielki obszar poniżej talii.
Istnieje bardzo typowy styl tradycyjnego stroju gejsze Kioto, SUsohiki. Te młode kobiety noszą go, gdy tańczą lub wykonują typową sztukę. Kolor i wzór tego stroju zależy od pory roku i wydarzenia, w którym uczestniczy gejsza.
Jest to długa sukienka, całkiem sporo, jeśli porównamy ją ze zwykłym kimonem, ponieważ jest zaprojektowana tak, że spódnica ciągnie się po podłodze. Susohiki może mierzyć ponad 2 metry a czasami jest również nazywany Hikizuru. Używają go również podczas śpiewania piosenek Maikowho, tańca lub gry na shamisen (tradycyjny japoński instrument trzystrunowy). Jednym z jej najpiękniejszych akcesoriów jest Kanzashi czyli dodatek do włosów wykonane z lakierowanego drewna, złota, srebra, skorupy żółwia, jedwabiu lub plastiku.
Być może zauważyłeś, że istnieje kilka stylów kimon, więc oto nazwy niektórych z najpopularniejszych: furisod, z długimi rękawami i noszone przez młode kobiety, gdy kończą 20 lat, homongi, półformalny, kobiecy, do wykorzystania na weselach przyjaciół, the CZĘSTO Jest bardziej casual i mają wiele wzorów, wreszcie męskie kimono, zawsze prostsze, bardziej formalne, łączące hakamę i kurtkę haori.
I yukata? Jak powiedzieliśmy, są proste i lekkie kimona, wykonane z przędzy bawełnianej lub syntetycznej. Noszą je zarówno dziewczęta, jak i młodzi chłopcy i cieszą się dużą popularnością, ponieważ są łatwe w utrzymaniu i tańsze. Yukaty były tradycyjnie farbowane w kolorze indygo, ale dziś można kupić różne kolory i wzory. Jeśli odwiedzisz ryokan lub onsen, będziesz mieć go w swoim pokoju, gdy będziesz gościem.
Innym tradycyjnym japońskim strojem jest hakama. Jest przeznaczona dla mężczyzn i jest to ubiór zakładany na kimono. Jest wiązany w pasie i opada mniej więcej do kolan. Powszechnie ubiór ten był dostępny w czerni i bieli, z paskami, choć zdarzają się też modele w kolorze niebieskim. Zobaczysz hakamę w zapaśnikach sumo, gdy biorą udział w publicznym wydarzeniu lub formalnych ceremoniach. To jest coś w stylu godło Japończyka.
Innym tradycyjnym ubiorem jest happi które używają mężczyźni na festiwalach, zwłaszcza tych, którzy tańczą. Happi to koszula z rękawami na łokciach. Ma otwarty przód, jest zapinany na paski i podczas gdy happi ozdobione ikonami i efektownymi wzorami są używane na festiwalach, na innych imprezach są wiązane w talii paskiem i są prostsze. Niektóre wzory znajdują się w okolicy szyi, a czasem sięgają rękawów do ramion.
I wreszcie pod względem prostoty mamy dżinbei, na co dzień, podobnie jak w naszej piżamie, do domu lub na letnie festiwale. Noszą je mężczyźni i dzieci, choć ostatnio wybierają je niektóre kobiety.
Do tego tradycyjnego japońskiego stroju dodaje się drewniane sandały znane jako geta, noszone z pończochami tabi lub bez, sandały zori, skórzane lub materiałowe, kurtka haori noszona zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn i kanzahi, grzebienie tak piękne, że widzimy w głowach Japonek.