Od jakiegoś czasu poświęcamy artykuły Iranmało znana lub mało ceniona miejscowość turystyczna. I nie przez przypadek, ponieważ w naszym postrzeganiu świata pośredniczą warte zbędności media, a prawda jest taka, że w ogóle go nie reklamują. Szkoda, bo powtarzam, że tak los, który zapiera dech w piersiach.
Stworzyliśmy artykuł z praktycznymi informacjami na temat procedur, wiz i innymi pytaniami dotyczącymi planowania podróży do Iranu, a także kolejny o tym, co warto zobaczyć w stolicy Teheranie. Ale powiedzieliśmy wtedy, że nie możemy sprowadzić kraju do tego miasta i tak jest. Nawiązując do niektórych czytelników, kontynuujemy naszą zwiedzanie Iranu, aby dalej odkrywać to wspaniałe miejsce. Dziś kolej na Isfahan.
Isfahan
Jest trzecim co do wielkości miastem w kraju i znajduje się około 340 kilometrów od Teheranu. Leży w dolinie, cieszy się umiarkowanym klimatem z określonymi porami roku i dla Irańczyków jest to kapitał architektoniczny i kulturowy ich narodu. Była stolicą imperium perskiego w XI wieku i są tacy, którzy ją uważają Irańska Andaluzja więc jest to piękne miasto.
Z Teheranu można się tam dostać autobusem drogą do Kaszanu, co zajmie około pięciu lub sześciu godzin. Jeśli nie chcesz spędzać tego czasu w ciągu dnia, możesz skorzystać z jednego z loa autobusy nocne. Możesz też wynająć prywatny samochód i kupić trochę czasu, ale może to być droższe ze względu na koszt benzyny i fakt, że kierowca może obciążyć Cię za podwójną podróż, ponieważ musi wracać do stolicy bez Ciebie.
Są ludzie, którzy wynajmują samochód i decydują się na samodzielną jazdę, ale autostrady nie są zbyt malownicze, raczej trochę nudne. Maksymalna prędkość to 1100 km / h.
w 2006 Isfahan został wybrany na drugą stolicę świata islamskiego po Mekce, ale turystyka pozostaje niewykorzystana, zgodnie z oczekiwaniami władz. Jest to jedno z najbardziej znanych miejsc w turystyce zagranicznej. Co powinieneś tu odwiedzić? Przede wszystkim Pałac Hasht Behesht, najbardziej luksusowy i najpiękniejszy w mieście, choć jeden z najmniejszych, który z biegiem czasu ucierpiał najbardziej.
Został zbudowany w drugiej połowie XVII wieku w tamtym czasie był to jeden z ponad czterdziestu istniejących pałaców i rezydencji, ale jako jedyny przetrwał do dziś. To piękne miejsce z drewnianymi kolumnami i dużym otwartym tarasem z widokiem na park pełen zielonych drzew i centralny staw jest otwarte od 8:8 do 3:XNUMX, a wstęp kosztuje XNUMX USD.
La Meczet Masjed-e Shah Jest to bogato zdobiony budynek z wszędzie niebieskimi mozaikami i godny przykład architektury Safavid. Jego portal to konstrukcja z 1611 roku o wysokości 30 metrów i złote, srebrne i niebieskie płytki, ale tak naprawdę prace trwały jeszcze kilka lat, aż do ostatniego panowania jej promotora, Szacha Abbasa, w 1629 roku. Na szczęście od tamtej pory nic się nie zmieniło i dlatego jest miejscem światowego dziedzictwa.
Można go zobaczyć na placu Nasqh-e Jahan i jest otwarty od soboty do czwartku od 9 do 11:30 i od 1 do 4. W piątki otwiera się tylko po południu. Wejście kosztuje 3 USD.
Aby nadal cieszyć się architekturą islamu, możesz odwiedzić Masjed-e Jameh, kompleks przekształcony w muzeum architektury, ale nadal bardzo aktywny jako miejsce modlitwy, więc zawsze jest ruch. To wezwanie Meczet w piątek. Kilka godzin kręcenia się i będziesz miał dobrą podróż przez osiem wieków islamskiej architektury i designu, widząc wkład każdego domu królewskiego, nawet Mongołów.
Znajduje się tam centralny dziedziniec z czterema fontannami ablucyjnymi, tzw Iwan, w stylu Mekki, otoczona portykami z XV wieku. Nie można przegapić Sultan Uljeitu Hall, ze stiukowymi napisami, wzorami kwiatów i alabastrowym pięknem. Całość na 20 tysiącach metrów kwadratowych.
Budynek, który kiedyś służył jako magazyn i stajnie królów Safavid, obecnie mieści Muzeum Sztuki Dekoracyjnej Iranu. Dziś jego kolekcja składa się z dzieł z okresów Qajar i Safavid: ceramiki, wyrobów lakierniczych, kryształów, tradycyjnych strojów, broni, rycerskich przedmiotów, rzeźb w drewnie i wielu innych. Znajduje się na ulicy Ostandri i jest otwarty od soboty do środy od 8:1 do 8:3 oraz w czwartki od XNUMX:XNUMX do XNUMX:XNUMX. Wstęp kosztuje XNUMX dolary.
Nie, nie zapomniałem o placu Isfahan: to jest Plac Nasqshe Jahan. Został zbudowany w 1602 i jest jednym z dwóch miejsc światowego dziedzictwa z miasta. Tutaj wszystko jest symetryczne i uporządkowane, ogrody, ścieżki, fontanny. Jest to doskonałe miejsce do kontemplacji ewolucji codziennego życia Irańczyków: 150 metrów długości i 165 szerokości. Ogromny! A zdjęcie obowiązkowe to takie, które zawiera meczet ze względu na jego kolorystykę.
Jeśli obejdziesz się, zobaczysz plik Ogród Baghe Chehel Sotun, przykład klasycznego perskiego ogrodu, który znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa i jest wart odwiedzenia. Tak jak w Teheranie jest ogromny i ciekawy bazar, tak Isfahan ma swój własny. Plik Bazar Isfahan to jest historyczne i należy do największych i najstarszych w regionie. Ma pokonane dwa kilometry i łączy starą część z nową częścią miasta.
Znalazłeś to na północ od placu Naqsh-e Jahan. Fajnym spacerkiem jest wsiadanie na jeden z buggy, które jeżdżą po placu i nie przestawanie oglądać i robić zdjęcia, jak robią to irańscy turyści, którzy przyjeżdżają z reszty kraju.
Miasto jest również bardzo ważnym narodowym ośrodkiem rękodzieła więc wokół centralnego placu i wewnątrz bazaru można zrobić fajne zakupy przedmioty ceramiczne, dywaniki, obrusy z motywami kwiatowymi, przybory kuchenne lub zobacz bezpośrednio rzemieślników i artystów przy pracy.
Ostatnia chociaż rzeka może być wyschnięta jest wiele mostów, a niektóre z nich są piękne (na przykład Pol-e-si-i). Jeśli wpadniesz w piątek pod mostem Kajú, młodzi mężczyźni śpiewają bez instrumentów muzycznych, wykorzystując rezonans, który tworzy się pod konstrukcją.
Zostawiłem w kałamarzu Świątynia Ognia i Katedra Vank, ormiańska świątynia z pięknymi freskami i oczywiście ulicami, sympatią ludzi, małymi kawiarniami, których nie ma w nadmiarze, ale istnieją i przyjemnym uczuciem, że ktoś jest dobrze przyjęty, z ciekawością (to nie jest kłamstwo że jest zamknięta na kulturę zachodnią), ale jej ludzie, och, jej ludzie, są niezapomniani.