Het oude Europa heeft nog steeds charme en aangezien de cultuur die via de media circuleert er altijd op de een of andere manier naar verwijst, trekt het bezoekers uit de rest van de wereld. In elke Europese stad vinden we Amerikaanse, Afrikaanse of Aziatische toeristen.
Iedereen wil de straten van Parijs, de musea van Madrid of de pubs van Engeland leren kennen. Zoveel dat eIn sommige landen zijn pogingen gedaan om de eeuwenoude Europese schoonheid na te bootsen. Het is het geval van Shanghai waar we het vinden Theems stad.
Theems stad
Dat moet je eerst zeggen Shanghai is een van de meest kosmopolitische en internationale steden in China. Het is altijd zo geweest, het is niet nieuw. Het is ook een van de steden met de meeste inwoners ter wereld, ongeveer 24 miljoen mensen.
Het is altijd een stad geweest die zich toelegt op maritieme handel, er is altijd goed zaken gedaan hier en sinds Azië in contact kwam met Europa hebben Britse kooplieden en andere landen uit de Oude Wereld zich in de straten gevestigd.
Thames Town is een nieuw deel in de wijk Songjian, ongeveer 30 kilometer van het centrum van Shanghai. Deze wijk het is een voorstedelijk gebied, millennium, dat wordt beschouwd als de bakermat van de regionale cultuur.
Songjiang en het centrum van Shanghai zijn verbonden door een metrolijn 9. Het nieuwste hier in de buurt is dit woonwijk vernoemd naar de rivier de Theems. Zoals de naam aangeeft architectuur is europees en het lijkt erop dat je door een wijk in Londen loopt.
Thames Town is vier kilometer lang en oorspronkelijk was het doel van het ontwerp en de constructie om de bevolking van het nabijgelegen Sonjiang University City te huisvesten, en mensen uit het centrum van Shanghai verplaatsen. Het maakte deel uit van een groter project waarbij in totaal negen nieuwe steden werden gebouwd, allemaal op de een of andere manier 'gethematiseerd' in westerse stijl.
Zo omvatte het project een stad in Duitse stijl, een andere Nederlander, een andere Spanjaard, nog een Canadees, een Italiaan en een Scandinaviër. Het bedrijf achter de plannen was Atkins en wat voor het eerst het licht zag, was Thames Town. De werken zijn in 2006 afgerond.
Thames Town beslaat een oppervlakte van één vierkante kilometer en Het is ontworpen om bewoond te worden door 10 mensen. Het is een gezinsbuurt, met weinig winkels, genoeg om mensen te voorzien en niets anders, en het heeft als doel niemand te verdringen.
De huizen en flats werden zeer snel verkocht Dure prijzen maar de overgrote meerderheid werd verkocht als "tweede huizen", dus het onmiddellijke gevolg was de stijging van de prijzen en zo niemand zal daar echt wonen. Een spookstad.
De spookstad Thames Town
Misschien dachten de autoriteiten van Shanghai niet dat dit het lot van de nieuwe stad zou zijn. De prijzen stegen door de snelle verkoop zo sterk dat er uiteindelijk geen gewoon gezin kon kopen de appartementen en huizen bleven leeg staan.
Met eigenaar, maar leeg. Vandaag kunnen we metrolijn 9 nemen en deze lege maar tegelijkertijd zeer pittoreske buurt leren kennen. Veel van de gebouwen zijn letterlijk gekopieerd uit de straten van Londen en uit andere Engelse steden.
Geplaveide straten, Europese gebouwen, stenen, bakstenen en geen haar van Chinese architectuur. Het resultaat is dat veel van de trouwfotoboeken het als een favoriete setting hebben. Het lijkt ongelooflijk, maar vijftien of 20 jaar geleden waren er hier alleen gras, boerderijen en koeien.
Tegenwoordig is er een vierkant met een Winston Churchill standbeeld, de Engelse premier van de Tweede Wereldoorlog, pubs, Tudor blokhutten en een andere, meer middeleeuwse plaats. De waarheid is dat het pittoresk is ... net zo goed als een pretpark.
Wie zou hier willen wonen? Nou, misschien is het niet erg aantrekkelijk voor ons, maar als je geen geld hebt om een vliegtuig te halen en 16 uur vanuit China naar Europa te reizen, ligt dit net om de hoek en kan het geweldig zijn.
Voorbij persoonlijke waarderingEr zijn veel architecten die vinden dat het slecht gebouwd is: Verhoudingen zijn verkeerd, steensoorten zijn misbruikt en stijlen komen niet overeen. Het is een pastiche.
Je zou kunnen zeggen dat meer dan een Engels volk is een volk van wat de Chinezen onder Engels verstaan. Het maakt de Chinezen duidelijk niet uit. Weinigen wonen hier, hoewel ze zeggen dat het langzaam tot leven komt en de mensen die hun huis hebben, zich onderdeel van een gemeenschap beginnen te voelen.
De rest van mensen komen op bezoek: om foto's te maken, te picknicken op hun lege pleinen, te wandelen en te dromen dat ze in Engeland zijn, ook al is het maar voor even. Ik weet niet of ik hier zou wonen, maar als ik het dichtbij had, zou ik gaan wandelen, jij ook?
Het geval is dat wat de Chinezen doen is niet nieuw. De Verenigde Staten hebben ongeveer een eeuw geleden dezelfde manie meegemaakt en als je wat onderzoek doet, zul je overal ter wereld ‘kopieersteden’ ontdekken. De Chinezen zijn de laatsten die meedoen aan de trend, dat is alles.
Vorig jaar bouwden ze een replica van het mooiste Oostenrijkse dorp van allemaal, Hallstatt, dat op de Werelderfgoedlijst staat. Ze vinden het geweldig, we vinden het een kistch-detail. En sommigen van ons vinden het geweldig dat ze er dol op zijn.
De waarheid is dat dit programma, "Eén stad, negen steden" waar we het hierboven over hadden, geen slecht idee is. Het ontlasten van een megalopolis als Shanghai is iets dat nog steeds nodig is, hoewel uEen project als dit lijkt niet zo toegankelijk voor gewone mensen die uit de stedelijke drukte wil komen.
China opent zich voor de wereld en de Chinezen ontdekken die wereld en ze houden er erg van, dus nemen ze niet alleen mode en gebruiken over, maar ook architectuur. Veel van de nouveau riche in China bouwen uiteindelijk herenhuizen in Beverly Hills-stijl, en ze voelen zich geen greintje schaamte bij het kopiëren.
Ik denk het wel! In dit deel van de wereld wordt de kopie afgekeurd in de Chinese cultuur is alles in orde. Ze kopiëren een portemonnee, een paar Hunter-laarzen, een mobiele telefoon of een gebouw. Wat is het probleem?
Er zijn vast wel Chinese architecten die het niet eens zijn met deze "kopie-manie", het culturele erfgoed van China is immers oud genoeg om dit te doen ... maar mode is mode. Wie het begrijpt, laat het hem weten.