Villaluenga del Rosario, de stad van de Payoyo-kaas

De plaats van Villaluenga del Rosario is daar een van witte steden van Cadiz hoe mooi ze ons lijken. Sterker nog: het is volledig Natuurpark Sierra de Grazalema, gelegen in de Serranía de Ronda, met zijn eigenaardige orografie.

Dit betekent dat de gemeente Villaluenga del Rosario dit heeft gedaan meer dan tachtig grotten en kloven, waardoor het een ideale plek is voor fans van speleologie. Maar daarnaast staat de stad bekend om zijn payoyo-kaas, waarvan het recept is geregistreerd en over de hele wereld wordt verkocht. Vervolgens zullen we u over dit alles en vele andere attracties vertellen.

La Manga-site: grotten en kloven

Met de naam de mouw Er is een bekende kloof tussen de bergen die naar Villaluenga del Rosario leidt. Het heeft een uitbreiding van zes kilometer tussen de bergketens Caíllo en Ubrique en omvat verschillende grotten en kloven. Maar bovenal bevindt zich in dit gebied een archeologische vindplaats van de Lager paleolithicum.

Hetzelfde geldt voor de Manga-routes een Romeinse weg waar verenigde bevolkingsgroepen van houden Ocuri in Ubrique en lacilbula in Grazalema. Op dezelfde manier werd het gebruikt in de Middeleeuws als communicatiemiddel tussen de steden in de omgeving. In deze laatste fase stond het bekend als Cañada Real de Campobuché en werd gebruikt voor veedoeleinden, om vee van te vervoeren benaocaz zelfs die van jezelf Grazalema of zelfs de tussenliggende steden.

Terugkerend naar de prehistorische vindplaats zijn veel van de archeologische stukken gevonden in de grotten en kloven in het gebied. Zoals we je vertelden, zijn er in Villaluenga del Rosario meer dan tachtig, waarvan sommige echt indrukwekkend zijn.

Het is het geval kloof van de Llanos del Republicano, dat ongeveer tweehonderdveertig meter diep is, en die van cacao, waarvan de ingangsholte tachtig meter lang is. Maar de meest populaire is de De kloof van Villaluenga, gelegen tegenover de stad.

Het is toegankelijk via een grote opening die leidt naar een kolossale ondergrondse ruimte, zoals dat ook het geval is bijna tweehonderdvijftig meter diep en niets minder dan 3651 meter galerijen. In feite komt het water dat door het binnenland stroomt naar buiten via verschillende bronnen in de nabijgelegen gemeente ubrique. Kortom, deze imposante kloof is een referentieplaats voor speleologen uit heel Spanje. Juist, vanwege de complexiteit ervan, kunt u er alleen toegang toe krijgen onder begeleiding van experts in rondleidingen.

De kerken van San Miguel en del Salvador

La Kerk van Sint Michaël de Aartsengel, gebouwd aan het begin van de 18e eeuw, ligt in de stad Alameda. Voor zijn tijd reageert het op laat barok, hoewel het wordt bekroond door een eenvoudig neoklassiek fronton. Het heeft een basiliekplan met drie beuken, gescheiden door Toscaanse zuilen. De daken van hun kant hebben een hol gewelf in het midden en liezen aan de zijkanten. Op dezelfde manier worden ze versterkt door dwarsbogen.

Bovendien heeft het een interessante iconografie. Markeert het beeld van de Maagd van de rozenkrans, evenals een beeldhouwwerk van het Kind Jezus dat eveneens uit de 18e eeuw dateert. Gravures van Sint-Michiel zelf, de Gekruisigde, Sint Franciscus van Assisi en Sint-Jozef vervolledigen de beeldtaal.

Van haar kant, de kerk van de verlosser Het werd ook gebouwd in de 18e eeuw, maar werd verbrand tijdens de Franse invasie. Het werd nooit gerestaureerd en wordt nu gebruikt als heilig veld. De toren en andere elementen die er een belangrijke architecturale waarde aan geven, zijn echter nog steeds bewaard gebleven.

Hermitages van San Gregorio en Golgotha

Deze twee kleine tempels completeren het religieuze erfgoed van Villaluenga del Rosario. De kluis van San Gregorio Het werd in 1703 gebouwd in opdracht van de Hertogin van Aveiro. Het is een voorbeeld van populaire architectuur die opvalt door zijn eenvoud. Het heeft een vierkante plattegrond en valt aan de buitenkant op door zijn neoklassieke gevel, met een halfronde boog omlijst door pilasters. Op dezelfde manier culmineert een belfort het werk.

Wat het interieur betreft, er blijven prachtige beelden van over San Gregorio en San Juan Bautista. Bovendien is het het punt van waaruit de goddelijke herderin tijdens de bedevaart die half juni wordt gevierd.

Aan de andere kant, kluis van Calvario Het ligt aan de rand van Villaluenga, een kilometer ten zuiden van de stad. Het werd ook in de 18e eeuw gebouwd dankzij de inspanningen van de Pater Buenaventura, een kapucijner missionaris die andere beproevingen in het gebied promootte. Op dezelfde manier is het een eenvoudige constructie die opvalt door zijn gallonkoepel en de met kalk bedekte gevels.

Binnen herbergt het afbeeldingen van de Gekruisigd en Begrafenis. Deze laatste verhuist tijdens de Goede Week naar de stad, op Goede Vrijdag breng het in processie terug naar de kluis.

Gemeenteraad van Villaluenga del Rosario

Het is het beste voorbeeld van civiele architectuur in de stad Cadiz. Je vindt het in de echte straat en valt op door zijn gevel, versierd met balkons en getraliede ramen. Het is een paar jaar geleden gerestaureerd en je moet er vooral op letten entree veranda, waarvan de gekleurde steen afsteekt tegen het wit van het gebouw.

Het wordt gevormd door een drielobbige boog waaronder de deur zich bevindt. Op dezelfde manier omlijsten twee geringde kolommen met kubusvormige basis dit. En bovenal is er een gespleten fronton met in het midden het wapen van de stad. Het stadhuis is echter een eenvoudig gebouw van één verdieping.

Als anekdote vertellen we je dat het de straat is waar het zich bevindt de langste in Villaluenga. En volgens de overlevering dankt het stadje zijn naam aan haar.

De oudste arena in de provincie Cádiz

Een ander opvallend monument van Villaluenga del Rosario is de kleine en charmante arena. Het is de oudste van de hele provincie. De exacte bouwdatum is niet bekend omdat het gemeentearchief tijdens de burgeroorlog is verbrand. Maar het verschijnt al in documenten uit het jaar 1792.

Bovendien blijkt de ouderdom ervan uit het feit dat hij niet helemaal rond is, maar bijna trapeziumvormig. Je vindt het in de Moreno de Mora-straat, aan de ene kant van de stad, al grenzend aan de eerste reliëfs van de Caillo-gebergte.

Aan de andere kant is het meerdere keren gerenoveerd. Vóór 1960 had het zelfs geen buitenomheining en stonden er geen tribunes omheen. Op dezelfde manier werd de bakstenen muur vervangen door een andere, gemaakt van droge, zichtbare steen, waardoor deze een geheel eigen uitstraling kreeg meest pittoreske. Het heeft ook andere eigenaardigheden. Zo ontbreekt er een steegje en zijn de leuningen in de muur ingebed. Deze bestaan ​​uit een soort wachthuisje of nis waarin de stierenvechter beschut zit en zijn uniek in de hele provincie Cádiz.

Ten slotte zullen we u uit curiositeit vertellen dat, hoewel er slechts plaats is voor drieduizend toeschouwers, er wordt gezegd dat er plaats is voor drieduizend toeschouwers "Het heeft de grootste capaciteit ter wereld". Dit komt omdat, zoals gevonden in de Caillo-gebergteVanaf de hoogste delen kun je de stierengevechten zien zonder het plein te betreden.

De fontein van het aquaduct

Ook wel genoemd van de pijpen, was degene die de bevolking van water voorzag, precies waar het aquaduct eindigde. In de loop van de tijd is het echter vervangen door anderen. Het werd gebouwd in de 18e eeuw en heeft een rechthoekige gevel omlijst door Toscaanse pilasters, waarop een kroonlijst rust.

In het midden bevindt zich een nis met een halfronde boog versierd met een schelp. En die zijn er vooral een balkon als uitkijkpunt.

Plattelandstoerisme in het natuurpark Sierra de Grazalema

Een andere grote trekpleister van Villaluenga del Rosario is de omgeving, waar u veel kunt doen prachtige wandelpaden. Niet voor niets bevindt het zich in de onvergelijkbare omgeving van Natuurpark Sierra de Grazalema.

U hebt bijvoorbeeld de oproep Llanos del Republicano-route. Als u de stad in zuidelijke richting verlaat, bereikt u een gesloten vallei en volgt u de rivierbedding naar de Sima del Republicano. Maar je moet het niet betreden, tenzij je met experts meegaat. De route duurt ongeveer vier uur en heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad.

Je kunt ook de Villaluenga-route, die begint in het Albarrada-gebied en een pad volgt richting Puerto de las Viñas. Al snel heb je een spectaculair uitzicht op de Barrida-vallei, met de indrukwekkende kalkstenen kliffen van de Sierra de Líbar en Chaparral.

Een derde optie is bellen gezondheidsroute, die door de meest prominente punten van Villaluenga del Rosario en omgeving loopt. Het is eenvoudig en aan te raden, want het is in totaal zo'n zeven kilometer lang en goed aangegeven.

Payoyo-kaas

Om onze reis naar Villaluenga af te ronden, zullen we er met u over praten gastronomische delicatesse die het beroemd heeft gemaakt. Het gaat over payoyo-kaas, waarvan de formule in 1996 werd geregistreerd. Daarom wordt het alleen in deze stad in Cadiz gemaakt.

Het is een delicatesse die wordt bereid met geitenmelk, schapenmelk of beide tegelijk. Op deze manier is dat zo verschillende soorten variërend van vers tot gezouten, inclusief paprika of rozemarijn. Momenteel payoyo-kaas Het wordt geëxporteerd naar landen over de hele wereld en heeft verkregen internationale onderscheidingen. Bovendien viert de stad elk jaar feest Andalusische ambachtelijke kaasbeurs.

Tot slot hebben we u laten zien wat u kunt zien en doen Villaluenga del Rosario, het prachtige witte stadje in de provincie Cadiz. Zoals je hebt gezien, beschikt het over een interessant monumentaal erfgoed, een indrukwekkende omgeving en een gastronomie waarin zijn kaas opvalt, uniek in de wereld. Kom en leer deze stad kennen.