Een van de mooiste religieuze locaties in Irak is in de heilige stad Najaf. De dag dat we dit oude land als gewone toeristen kunnen bezoeken, zal ik niet aarzelen om deze islamitische heilige stad te bezoeken die ongeveer 600 kilometer ten zuiden van Bagdad ligt. hier is de Iman Ali-moskee, van sjiitische moslims, het op twee na belangrijkste heiligdom ter wereld na Mekka en Medina. De geschiedenis vertelt ons dat in het jaar 632 de profeet Mohammed stierf en bij zijn dood ontstond er een gevecht over wie de leider van de islam zou zijn. Er waren twee facties die uiteindelijk sjiieten en soennieten werden genoemd en hier in Najaf is de moskee een van de eerste.
De moskee dient als toevluchtsoord voor het graf van Iman Ali, Mohammeds zwager die door sjiitische moslims tot martelaar en heilige werd gemaakt. Vanwege dit feit is Najaf, sinds Ali's dood in 666 na Christus, zijn moord, een plaats van religieuze bedevaart Voor de toekomstige sjiieten moest deze naaste verwant van Mohammed zijn natuurlijke opvolger zijn en daarom heiligden ze hem. Het is niet bekend of hij hier begraven ligt, misschien ligt zijn graf toch in Afghanistan, maar de waarheid is dat de moskee de derde belangrijkste is voor de moslimgemeenschap en het is ook een religieuze school. En nog een historisch feit, het beroemde Ayatollah Komeini Hij leefde hier in ballingschap tussen '56 en '78 en leidde de oppositie tegen de sjah van Iran. Het gebouw heeft grote schade en diefstal opgelopen door toedoen van de Iraakse regering, die altijd overwegend soennitisch is geweest, in ieder geval tot aan de oorlog in Irak.
De moskee baadt in goud en heeft 7.777 puur gouden tegels op de koepel. Het heeft ook twee minaretten van 35 meter hoog, eveneens verguld en elk met 40 duizend gouden tegels. Binnen is het mooi en weelderig, met spiegeltegels en zilveren muren en een waardevolle schat die bestaat uit schenkingen die door verschillende sultans zijn gedaan. Zelfs als het van buitenaf is, is het de moeite waard om te zien. Ik hoop dat het na verloop van tijd aanhoudt en dat we het kunnen leren kennen zonder bang te hoeven zijn dit deel van de wereld te betreden.
Foto 1: via De Sydney Morning Herald
Foto 2: via Persbureau Taqrib