Toen het Romeinse rijk in de loop van de tijd viel, ondergingen zijn verre koloniën hetzelfde lot en muteerden ze in nieuwe heerlijkheden en koninkrijken waarvan het Latijn uiteindelijk werd vervormd om enkele van de Europese talen te worden die we vandaag kennen. Toen verrezen de kastelen, enorme en sterke constructies die dienden om zichzelf te beschermen tegen de vijanden die in die verre eeuwen vele, zo niet alle buren waren.
In de stad Montalegre, in Portugal, staat het kasteel dat je op de foto ziet: de Kasteel van Montalegre. Dit deel van het land is bijna altijd bewoond geweest door Lusitaniërs, Romeinen en Visigoten. Dit fort kreeg de opdracht van koning Alfonso III toen hij de grenzen van zijn domein reorganiseerde, in de tweede helft van de XNUMXe eeuw.
El Kasteel van Montalegre het was voorbestemd om de noordgrens van het koninkrijk te beschermen, een koninkrijk dat uiteindelijk niet lang duurde. Het land werd later overgedragen aan Pedro Anes om te worden bevolkt. Van de oorlogszuchtige en gevaarlijke tijden blijft het kasteel een bevoorrechte getuige. De meest opvallende punten van de gotische architectuur zijn de Torre del Homenaje, ver van de gebruikelijke plaats in het midden van de binnenplaats, dichter bij de muur en gebouwd na de rest van de toren zoals deze dateert uit 1331.
Het is hoog, meer dan de andere drie die het kasteel bekronen, het heeft vier verdiepingen, een waterafvoersysteem, gewelven en zeer dikke muren met gangen die naar binnen komen en gaan en die ook toegang bieden tot enkele balkons. De oorspronkelijke vorm hiervan kasteel in Portugal het onderging enkele wijzigingen in latere eeuwen, maar het veranderde in wezen niet van zijn algemene vorm. De Kasteel van Montalegre Het is 21 meter hoog en heeft een eigen regenbak die uit dezelfde rots is gegraven.