Houd je van wandelen, wandelen, fietsen? Nou, dat is wat dit voorstelt Greenway, Pad van de beer, dat loopt door het land van Vorstendom Asturië, in Spanje. Een prachtig pad dat praktisch het hele jaar door gedaan kan worden en dat elk seizoen precies van kleur verandert.
Is een oude mijnweg dat eind jaren '80 een nieuwe betekenis kreeg en de motor werd van de economische revitalisering van het gebied, waardoor het aantrekkelijker werd voor zowel de lokale bevolking als tijdelijke bezoekers. Laten we dan eens kijken wat de mooie en Asturische vrouw ons biedt Pad van de beer.
Het pad van de beer
Zoals we al zeiden, deze weg is in Asturië, een vorstendom, autonome gemeenschap, die ten noordwesten van Spanje ligt. Het wordt bewoond door iets meer dan een miljoen mensen en de hoofdstad is de stad Oviedo, hoewel Gijón het dichtstbevolkte stadscentrum is.
Het pad is een oude mijnweg, dat wil zeggen, een weg die vroeger werd gebruikt door de mijntrein die de vallei van de Trubia-rivier doorkruiste en van en naar de Teverga-kolen- en ijzermijnen kwam. De trein Het was alleen in gebruik van de 60e eeuw tot het begin van de jaren zestig en het transport was exclusief voor de mijnen, er reisden geen mensen. Het is duidelijk dat toen de mijnen uit productie raakten en niet meer concurrerend waren, ze sloten. Dit gebeurde in 1963.
Deze kleine werkerstrein begon zijn reis in de stad Trubia, een grote leverancier van de plaatselijke wapenfabriek, stak de Trubia-vallei over, bereikte Villanueva en bereikte van daaruit Proaza en vervolgens Caranga. Op dat punt splitste het zich: het ene deel bereikte Bárzana en Santa Marina en het andere eindigde bij Entrago. Jarenlang werd het vergeten, maar eind jaren tachtig werd de belangstelling ervoor weer aangewakkerd.
Aldus In 1987 dachten lokale overheden na over hoe ze de economie van het plattelandstoerisme nieuw leven konden inblazen en de oude trein werd gepresenteerd als een van de belangrijkste instrumenten om dit te bereiken. De trein verbond het gebied al, dus het was alleen nodig om het te herstellen, de waarde van de route te bepalen en meer attracties aan de route toe te voegen.
De eerste werken waren van meer technische aard omdat de trein na decennia van leegstand in een niet zo goede staat verkeerde. We hebben het over de baan, het platform, zodat het kan worden aangepast aan nieuwe sporttoepassingen of aan de voeten van toeristen.
Terwijl deze zich ontwikkelden, begonnen de verschillende gemeenten te tekenen culturele, sociale en sportieve programma's en evenementen waar ze hun voordeel mee konden doen. We hebben het over paraglidingtoernooien, marathons, paardrijden, fietspaden, wandelen, klimmen, ontmoetingen met doedelzakken, etcetera, etcetera, etcetera.
Zo werd het pad van de beer geboren, dat Het staat ook bekend als de berenroute. Het is dus een voetgangers- en fietspad waarin zelfs kan worden verspreid in een rolstoel. Reis meer dan 40 kilometer en het is ideaal om met kinderen te doen. Hebben informatiepanelen goed gelegen, zijn er houten hekken die de gevaarlijkste delen beschermen en de grond is stevig en goed verdicht. Het is een klassieke greenway.
Wat is een greenway? Is een voetgangers- en fietsroute in een natuurlijke omgeving die zich vooral richt op de renovatie van niet meer gebruikte gebouwen, oude wegen of oude spoorwegen. Groene Weg ze worden verteld in Spanje en het is synoniem voor veiligheid, gemak en toegankelijkheid. Ook van ontmoetingsplekken, recreatie, welzijn en een goede kwaliteit van leven. Als je geïnteresseerd bent om anderen te leren kennen, zal ik je vertellen dat er in Aragon, Andalusië, Madrid, Castilla La Mancha, Catalonië en Mallorca andere groene wegen zijn.
specifiek het pad van de beer heeft de vorm van de letter Y en zoals we hierboven zeiden, begint het in Tuñón, in het recreatiegebied, in San Adriano. Een gemeenschappelijk stuk van 10 kilometer doorkruist Proaza en splitst zich vervolgens in twee verschillende valleien: de Teverga-vallei met een eindpunt in de Huerta-grotten en de Quirós-vallei met een einde in Santa Marina.
De reis van beide is mooi omdat omvat tunnels, nu verlicht, bruggen, kloven en industriële ruïnes. Zo zijn er op kilometer 5.5 de Osas Tola en Paca, in een omheinde berenkuil, of zien we ook de indrukwekkende en mooie Peñas Juntas of Valdecerezales kloof.
De officiële website vertelt ons dat Er zijn drie secties op de Senda del Oso. Tuñón naar Proaza, Proaza naar Teverga en Proaza naar Quirós:
- Tuñón naar Proaza: de start is vanuit Tuñón, zes kilometer zijn afgelegd met een verval van 10 meter en de moeilijkheidsgraad van de route is laag. Het duurt gemiddeld twee uur. Het was de eerste sectie die in mei 1995 werd geopend.
- Proaza naar Teverga: de afgelegde afstand is 14 kilometer met een verval van 10 meter. De moeilijkheidsgraad is ook laag, al wordt geschat dat het tussen Proaza en Teverga maar liefst vier uur duurt. Het werd ingehuldigd in 1996 tot Entrago en later, in 2011, het gedeelte tot Cueva Huerta werd geopend.
- Proaza naar Quirós: dit gedeelte beslaat acht kilometer met een veel steilere helling dan het vorige: 450 meter. In ieder geval is de moeilijkheid laag en de tijd om het af te dekken is vier uur. Het opende in 1999.
Er zijn twee bedrijven die avontuurlijke sporten promoten in de omgeving. Dit deporventura met zijn reeks activiteiten: verhuur van fietsen en sneeuwschoenen, speleologie, kanoën, klimmen, kamperen en, voor de meer avontuurlijke, canyoning, dat wil zeggen, afdalen door een rivierbedding die watervallen kruist, van poelen springt en van stenen glijbanen af glijdt.
In de Senda del Oso is er ook de Toevluchtsoord Llano, A klimschool dat behoort tot de Mountain Federation of the Principality of Asturias en ligt in de Quiros-vallei, in het dorp El Llano. De school biedt klimcursussen, gezinsklimmen en andere collectieve cursussen en activiteiten aan.
Zoals u kunt zien, is de Pad van de beer biedt ons het hele jaar door activiteiten en ansichtkaarten aan. Wat dacht u ervan om een wandeling te maken en te genieten van de ontluikende lente daar?