Afbeelding | The Confidential
Halverwege tussen de Afrikaanse savanne en de Sahara-woestijn, in een gebied genaamd Sahel 7 kilometer van de rivier de Niger, ligt Timboektoe, al jaren de hoofdstad van de Toeareg-bevolking in de Republiek Mali.
Bekend als "het Afrikaanse Athene", maakt de geografische ligging het een ontmoetingspunt tussen West-Afrika en de nomadische Berberbevolking, omdat het een historische enclave is van de trans-Sahara handelsroute, evenals eeuwenlang de spirituele hoofdstad van de islam in heel Afrika XV en XVI. Deze stad staat op de Werelderfgoedlijst en dat is geen wonder. Doe met ons mee om het te ontdekken.
Vijf jaar geleden had Timboektoe het ongeluk in handen te vallen van jihadisten die de stad verwoestten en de inwoners dwongen te vluchten. Geleidelijk aan keerden de wateren terug naar hun koers en keerde de rust terug naar het noorden van Mali tot het geluk van de lokale bevolking en toeristen, die nu weer versteld kunnen staan van de prachtige adobe- en modderstad Timboektoe, een van de mooiste ter wereld in zijn stijl. Enkele van de meest iconische plaatsen om hier te bezoeken zijn de Djingareyber-moskee of de Sidi Yahya-moskee.
Afbeelding | Pixabay
Sidi Yahya-moskee
Het is een tempel en madrassa in Timboektoe, waarvan de bouw werd gestart op wens van Sheikh El-Mokhtar Hamalla. Het duurde 40 jaar om te voltooien en werd een geweldig leercentrum voor de regio.
In 2012 sloegen islamistische rebellen van de Ansar Dine-groep uit Mali de deur van de moskee kapot, waarmee ze de overtuiging van de bevolking betwistten dat de deur gesloten moest blijven tot het einde van de wereld.
Sankore-moskee
De Sankore-moskee of de Sankore Madrasa is de oudste van de drie leercentra in Timboektoe.
Afbeelding | De krant
Djingareyber-moskee
De Djingareyber-moskee is een beroemd Malinees leercentrum, gebouwd in 1327 door de Andalusische dichter Abu Haq Es Saheli. Djinguereber is een van de drie madrasa's die deel uitmaken van de Universiteit van Sankore en de constructie ervan gebruikte organische materialen zoals aarde, vezels, stro en hout. Het stond in 1988 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, samen met de Sidi Yahya-moskee en de Sankore-moskee. Dit is de enige moskee in Timboektoe waartoe niet-moslimbezoekers toegang hebben.
Andere delen van Timboektoe
Ondanks het feit dat er weinig overblijfselen van de weerspiegeling van zijn geschiedenis bewaard zijn gebleven als gevolg van woestijnvorming en jihadistisch terrorisme, Er zijn nog andere bezienswaardigheden zoals de muur, het Ahmed Baba studiecentrum, het Buctú paleis, de ontdekkingsreizigers huizen of het Almansour Korey privé museum.
Als resultaat van de verklaring als werelderfgoed door de UNESCO in 1988, zijn er programma's ontwikkeld om de stad te behouden en te beschermen tegen de opmars van het woestijnzand. De politieke en religieuze instabiliteit van het land heeft echter geleid tot de vernietiging van tempels en andere bouwwerken.