Ucles

Gelegen ten oosten van de provincie Cuenca nauwelijks honderd kilometer van Madrid, het kleine dorpje Ucles Het behoudt een unieke monumentale set in het gebied. Het ligt op de hellingen van de Altomira-gebergte bijna negenhonderd meter boven zeeniveau. En vormt samen met zijn omgeving een prachtig landschap van plateaus en kleine heuvels.

Door de ligging was het belangrijk als verdedigingsbolwerk in de islamitische tijd. In feite was het in 1108 het toneel van de strijd van de zeven graven, waarin het christelijke leger werd verslagen en gedood Sancho Alfonsez, erfgenaam van de koning Alfons VI. Het was echter al bewoond in de Romeinse tijd, zoals blijkt uit de gevonden afzettingen in prestatie van de ark y ronde fontein. Al deze geschiedenis heeft het stedelijke landschap van Uclés gevormd, met een Castiliaanse lay-out met Arabische en zelfs Joodse herinneringen. Zonder verder oponthoud laten we je zien wat je kunt zien en doen in dit kleine stadje in Cuenca.

Het kasteel van Ucles

Samen met het klooster waar we het later over hebben en de muur vormt het het belangrijkste monumentale complex van de stad. Het werd in de XNUMXe eeuw gebouwd door de Arabieren, hoewel er praktisch niets meer over is van dit primitieve gebouw. In plaats daarvan zie je in de set nog restanten van de oud fort van de Orde van Santiago die overleefde tussen de XII en de XIV.

Concreet kun je van buitenaf zien, aangezien het niet is toegestaan ​​om het te bezoeken, de Albarrana-, Pontido- en Palomar-torens, evenals een breed canvas van de oude muur dat we je hebben geciteerd Het gaat naar beneden vanaf de eerste van de torens in de richting van de bedija rivier, gaat door de overblijfselen van de Sicuendes-poort en blijft een soort ritssluiting vormen tot aan de begraafplaats van santa Catalina.

Oude documenten geven echter aan dat het zeven torens had en dat het een oppervlakte had van een vierkante kilometer. Met de bouw van het klooster werd echter een groot deel gesloopt. Wat betreft de drie die overblijven, die van de Palomar en de Pontido zijn rechthoekig van opzet en de laatste was door middel van een ophaalbrug met de eerste verbonden.

Het klooster

Zoals we je vertelden, was het de constructie die een groot deel van het fort van de Orde van Santiago verwoestte, hoewel het klooster ook als hoofdkwartier diende. De bouw begon in 1529 tijdens het bewind van Carlos ik, hoewel het pas twee eeuwen later klaar zou zijn met Philip V. Samen met het kasteel vormt het een groep gedoopt als "el Escorial de la Mancha" en verklaard Nationaal Monument in 1031.

Als curiositeit zullen we u vertellen dat er een pelgrimsroute naar dit klooster is die begint bij de kerk van Santiago in Madrid en bekend staat als Weg van Uclés. Evenzo werd de grote middeleeuwse dichter erin begraven Jorge Manrique en zijn vader, Don Rodrigo. Het was ook een tijdlang een gevangenis en een van de beroemdste gevangenen was dat Francisco de Quevedo.

Aan de andere kant heeft het klooster een vierkante plattegrond rond een centrale binnenplaats en combineert het drie belangrijke bouwstijlen. Het oudste deel, bestaande uit de oostgevel, de Grote Zaal en de sacristie zijn plateresk. Evenzo is de eerste te danken aan het genie van de Toledo Enrique Egas, ook de maker van het Hospital de los Reyes Católicos in Santiago de Compostela.

Aan de andere kant is de kerk in de Herreriaanse stijl en was de belangrijkste architect Francisco de la Mora. Het hoofdaltaar is echter versierd met een schilderij van Franciscus van Ricci dat vertegenwoordigt de apostel Santiago in de slag bij Clavijo. Precies, het altaarstuk van dat altaar is een replica van het origineel dat was gemaakt door García Dardero.

De zuidgevel van zijn kant was de laatste die werd gebouwd en beantwoordt aan de Churriguereske stijl. Sterker nog, het wordt toegeschreven aan Peter van Ribera, een van de belangrijkste discipelen van José de Churriguera. De toegang bestaat uit vier pilasters, twee aan elke kant, die zijn versierd met tal van decoratieve elementen. In het bovenste gedeelte ziet u een doorlopend balkon en de inscriptie "Kaput Ordinis", wat verwijst naar het feit dat het klooster was hoofd van de Orde van Santiago.

De Waterpoort en andere burgerlijke monumenten

Het ommuurde complex van Uclés, dat u vanaf de Portillo-uitkijkpunt, heeft een tweede omheining uit de XNUMXe eeuw waaraan de Water poort, die toegang geeft tot de stad. Het is de enige die bewaard is gebleven, maar er zijn er nog vijf geteld: die van Sicuendes (die we al hebben genoemd), Herrería, Alcantarilla, Postigo en San Pedro.

Voor de Puerta del Agua heb je de fontein van de vijf tuiten, die een groot maatschappelijk belang heeft gehad in de stad. Aan de andere kant vallen in het historische centrum van Uclés enkele traditionele landhuizen en verschillende stijlen op. Onder hen zie je de Het huis van Pareja en Cedillo, huis-paleis van de Torres en die van Velazquez en Cardenas en Fernández en Contreras.

Trouwens, op korte afstand van Uclés wordt de plaats genoemd ronde fontein, die we u in het begin al hebben genoemd. Het is een van de pre-Romeinse archeologische vindplaatsen in het gebied. Het is een kunstmatige lagune met trappen en stenen muren waarin ceremonies gerelateerd aan vruchtbaarheid. In deze enclave is een votiefaltaar gewijd aan de Keltiberische god Airón, wiens cultus zich verspreidde over het hele Iberisch schiereiland. Momenteel bevindt het altaar zich in de Segobriga archeologisch park, waar we het later over zullen hebben. In Fuente Redonda kun je echter een replica zien.

Pelayo Quintero-plein en de Santa María-kerk

We kunnen het beschouwen als het centrale plein van Uclés, aangezien het het zenuwcentrum van het sociale leven vormt. Daarin zit ook de Ayuntamiento, een klein XNUMXe-eeuws gebouw met een portiek met vier bogen en een doorlopend balkon. En ernaast vind je, al aan de Calle de las Angustias, de overblijfselen van de Tank en het bovengenoemde paleishuis van de familie Fernández y Contreras.

Recht op het Pelayo Quintero-plein en voor het stadhuis heb je de kerk van Santa Maria, gebouwd in de XNUMXe eeuw door de architect Francisco de la Mora, al genoemd toen ik met je over het klooster sprak. Het combineert kenmerken van de renaissancestijl met andere die anticiperen op de barok. Maar je mag de kluis van Las Angustias, een kleine tempel gebouwd met zichtbare stenen waarin zijn slanke belfort opvalt.

Segobriga archeologisch park

Zoals we hadden beloofd, moeten we u vertellen over dit uiterst belangrijke archeologische complex, hoewel het niet in Uclés ligt. Het is in Saelice, op slechts tien kilometer afstand, met name rond de Griekse hoofdheuvel. Het is een Keltische en Romeinse vindplaats die in 1931 zowel tot Cultureel Belang als tot Nationaal Monument werd uitgeroepen.

Voor zijn leeftijd is het in een redelijk goede staat van bewaring. Het bestaat uit een Keltische necropool en verschillende stedelijke gebieden uit de Latijnse tijd. Onder de laatste kun je de muur en de noordelijke poort, de acropolis, het forum of het aquaduct zien. Ze vallen echter op in de groep de baden, het theater en het amfitheater. De laatste werd gebouwd tussen de XNUMXe en XNUMXe eeuw na Christus en was het grootste gebouw in de stad. Het had een elliptische vorm en een capaciteit van meer dan vijfduizend toeschouwers, met een podium tussen de arena en de tribunes.

Ten slotte kun je ook de overblijfselen van andere gebouwen op de site zien, zoals het Diana-rotsreservaat, de sportschool of het huis van de mijnadvocaat. Overblijfselen van een basiliek uit de Visigotische periode.

De gastronomie en festivals van Uclés

U kunt deze prachtige stad in Cuenca niet verlaten zonder de heerlijke keuken te hebben geprobeerd. Het combineert elementen uit de keuken van La Mancha met andere typische gerechten uit La Alcarria. Onder de laatsten de beroemde honing en, met betrekking tot de eerste, de niet minder bekende kaas. Ook de in Uclés gemaakte wijn heeft zelfs een eigen beschermde oorsprongsbenaming.

Wat betreft de gerechten die u in de villa moet proberen, adviseren wij u de mortel. Het dankt zijn naam aan het feit dat het wordt gemaakt in een vijzel waar paneermeel, specerijen, varkenslever en ander vlees worden geplet. Het is een recept met zo'n traditie dat het al voorkomt in geschriften uit de XNUMXe eeuw, weliswaar onder een andere naam.

Het is ook klassiek de ajoarriero, die aardappelen, olie, eieren en knoflook heeft en wordt gegeten met kabeljauw. En daar kunnen wij u hetzelfde over vertellen de kruimels, de pap en de originelen gazpacho's uit Galië die niets met de Andalusiërs te maken hebben. Deze worden gemaakt met torta cenceña (ongezuurd brood) en stukjes gestoofd vlees en worden warm geserveerd. Aan de andere kant, de kabeljauw en spinazie kikkererwten en Ajovirón-aardappelen. Wat betreft snoep, je moet het proberen de alajú, die wordt bereid met amandelen, paneermeel en honing, rozijnenbrood, kaneelkoekjes, cakes of gebakken kaas. Elk van deze recepten is heerlijk.

Aan de andere kant zijn de patroonheilige festivals van Uclés dubbel. De eerste vinden rond 20 januari plaats en zijn een eerbetoon aan San Antonio, terwijl de tweede wordt gehouden op de voorlaatste zaterdag van augustus en wordt gehouden ter ere van de Maagd van Smarten. Zo ook het feest van de Christus van nederigheid, die is gedateerd op de eerste zondag van mei. En, wat betreft andere soorten festiviteiten, de middeleeuwse markt die plaatsvindt in het weekend dat het dichtst bij 15 augustus ligt.

Tot slot hebben we u laten zien wat u kunt zien en doen Ucles, het mooie en historische stadje La Mancha in Cuenca. Het rest ons alleen om u te adviseren dat u, aangezien u zich in die provincie bevindt, andere steden leert kennen, zoals Tarancon o Quintanar del Rey, evenals de stad van Cuenca, met zijn beroemde hangende huizen en zijn prachtige oude stad. Kom en bezoek dit prachtige gebied van Spanje.