Een vriendin vertelt me dat ze van exotische bestemmingen houdt en dat ze graag verdwaalt in de straten van Ulan Bator, de hoofdstad van Mongolië Ik begrijp het, soms is het nodig om naar een totaal andere plek te gaan om te begrijpen hoe groot de wereld is.
Veel meer niet onbereikbaar. Complex maar niet onbegrijpelijk. Dit is hoe Ulan Bator, de hoofdstad van Mongolië, een soevereine staat van Oost-Azië gelegen is tussen China en Rusland echt heel groot en bewoond door slechts drie miljoen mensen. Laten we de hoofdstad en gateway kennen. Heeft het echt charme?
Ulan Bator
Mongolië is ingesloten en zijn typische landschappen zijn de uitgestrekte weiden, bergen en de fantastische Gobi-woestijn. Net als de hoofdstad concentreert Ulan Bator bijna de helft van de totale bevolking van het land. Om het te bezoeken moet je een visum verwerken In hun corresponderende ambassades over de hele wereld of op dezelfde luchthaven als uw land geen ambassade heeft, kost het 53 dollar en duurt een maand, hoewel u een uitnodiging van een Mughal-toeristenbureau moet hebben.
Mongolië het is het land van paarden en werd geregeerd door verschillende rijken, waarvan de bekendste in de XNUMXe eeuw werd gesticht door Genghis Khan Zijn kleinzoon kwam om China te domineren en leidde de Yuan-dynastie in dat land, hoewel na verloop van tijd het Mongoolse rijk afnam en de Mongolen, deskundige ruiters, zich terugtrokken naar deze landen, hun oorspronkelijke landen.
Mongolen zijn meestal boeddhistisch, een religie die vanaf de zeventiende eeuw met de Manchu-Chinezen kwam. Aan het begin van de 90e eeuw riep het land zijn onafhankelijkheid uit en werd het bijgestaan door de Sovjet-Unie om deze moedige verklaring vast te houden. Na het communisme begon het zijn eigen democratische proces in de jaren negentig.
In Ulaanbaatar wonen bijna anderhalf miljoen mensen De stad ligt in het noorden van het land ongeveer 1300 meter hoogte, in de vallei van de rivier Tuul. Het werd in het midden van de 1924e eeuw gesticht door de hand van boeddhistische monniken en de huidige naam werd in XNUMX aangenomen, omdat het de vertaling is Red Hero Red Hero City.
Eromheen zijn groene bossen met dennen-, iepen-, wilgen- en berkenbomen. De stad ligt op dezelfde hoogte als Wenen of München, even leuk, maar Het is de koudste hoofdstad ter wereld. Het is niet handig om in januari te gaan, want het kan gemakkelijk -40ºC worden en hoewel het helemaal niet vaak komt, kan er een andere super hete zomer zijn met meer dan 35 ºC. Het is de moeite waard om te weten dat de stad is opgedeeld in negen districten.
De centrale wijk stamt uit de Sovjettijd en je zult dat soort betonconstructies, monoblokken en veel grijs zien. Dan, om daar te bezoeken pleinen, musea, lanen en gedenktekens. Laten we eens kijken wat ze zijn.
Het centrale plein is de Chinggis-plein met zijn monument ter ere van Genghis Khan en andere Khans. Om hem heen is de Regeringspaleis en andere belangrijke ministeries en bankgebouwen. De Lama Choijin-tempel Het is een complex van tempels gebouwd aan het begin van de XNUMXe eeuw. Het herbergt een oud standbeeld, zijde, schilderijen, houtsnijwerk, maskers en waardevolle religieuze instrumenten. Het is een museum dus je kunt het bezoeken.
El Gandantegchinlen-klooster Het is boeddhistisch en in de jaren 90 is het gerestaureerd. Tegenwoordig wordt het bewoond door 150 monniken en staat het bekend om zijn standbeeld van Avalokitesvara meer dan 26 meter Hoog. In de tijd van Stalin verwoestte de regering vele tempels en doodde duizenden monniken, maar deze specifieke tempel bleef gespaard van de zuivering en bleef decennia lang bestaan tot het communisme ten einde liep.
Het originele koperen beeld werd in 1938 ontmanteld, maar dankzij de medewerking van de mensen in de jaren negentig weer in elkaar gezet. Het heeft duizenden edelstenen en tegenwoordig heeft het ook een gouden bekleding. U kunt ook een bezoek brengen aan het Zaisan-gedenkteken en maak een paar geweldige foto's van de stad. Dit monument eert Mongoolse en Sovjet-soldaten die vochten in de Tweede Wereldoorlog en de uitzichten zijn verzekerd omdat het op een heuvel ten zuiden van de stad ligt.
Er is een kleurrijke muurschildering die herinnert aan de Sovjet-hulp aan Mongolië toen het Japanse leger probeerde op te rukken, ook aan de strijd tegen de nazi's of de aankomst in de ruimte van de eerste Mongool in de Sovjet-ruimtewedloop. Tegenwoordig kun je ook een Sovjet-tank zien, samen met een kaart van de route die de brigade aflegde van Moskou naar Berlijn.
El Bogd Khan Winterpaleis Tegenwoordig is het een museum en is het de enige residentie van de voormalige Mongoolse keizers die nog overeind is gebleven. Het is eind XNUMXe eeuw gebouwd in Chinese stijl en is een complex van zes tempels met veel boeddhistische kunst. Het ligt aan de buitenkant van de stad, maar je moet het weten.
Zoals je kunt zien is de stad niet super toeristisch maar na het kennen van deze plekken kun je wel naar toe bezoek nationale parken rond of nomadische stammen die de Mughal-prairies eeuwenlang hebben gegroefd. De landschappen zijn onvergetelijk, dat is zeker. Ja, je moet reizen, soms meer dan 700 kilometer (als je de Khuvsgul-meer, bijvoorbeeld het op een na grootste zoetwatermeer ter wereld), maar wow het is het waard.
Praktische informatie voor een bezoek aan Mongolië
De beste tijd om Mongolië te bezoeken is van mei tot september. De Naadam-festival, niet te missen, het is in juli. Hoewel juli en augustus natte maanden zijn, zijn ze nog steeds de beste. Als uw bestemming de Gobi-woestijn is, is juni tot september de datum.
Hoewel er in de hoofdstad hotels zijn om door de rest van het land te reizen, zijn de gebruikelijke typische kampen of Ger waar in elke tent tussen de twee en vier personen slapen. Ze hebben elektriciteit en sinds een tijdje westerse badkamers, maar verwacht ook niet veel luxe.
Je hebt geen speciale vaccins nodig Wat je nodig hebt is niets meer dan een dorst naar avontuur, het gevoel dat je op de 'laatste grens' bent, maar het is niet in de ruimte in Star Trek-stijl, maar op je eigen planeet, in een ver land waaruit je bent geboren, maar zoals aards als dat. Mongolië is enorm en de mensen die je ontmoet, de lokale bevolking en buitenlanders met dezelfde dorst als jij, zullen samen met jou die sterke herinneringen opbouwen waardoor je je levend voelt.