Ameryka to kontynent bogaty w kulturę i historię, a centralna część ma wielkie dziedzictwo Majów, które nie ogranicza się do Meksyku, jak mogą pomyśleć niektórzy roztargnieni. Tutaj w Ameryce Środkowej jest Gwatemala a dzisiaj porozmawiamy ich zwyczaje.
Jeśli spojrzysz na mapę, zobaczysz, że kraj jest mały, ale prawda jest taka, że jego zwarta geografia łączy wiele różnych klimatów i krajobrazów. Tak jak są lasy deszczowe, są też namorzyny i tak jak jest potężne dziedzictwo latynoskie el dziedzictwo Majów mówi również, że jest obecny.
Gwatemala
W czasach kolonialnych terytorium Gwatemali To była część Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii ale zanim był własnością Majowie i Olmekowie. Niepodległość nadeszła w 1821 roku, kiedy stała się Królestwem Gwatemali, a później stała się częścią Pierwszego Cesarstwa Meksykańskiego i Republiki Federalnej Ameryki Środkowej, aż w końcu w 1874 narodziła się obecna republika.
Życie polityczne w tej części Ameryki zostało naznaczone przez niestabilność, dyktatury i wojny domowe. Tutaj wszystko, co skończyło się w 1996 r. Właśnie i od tego czasu jest spokojniejsze, chociaż nie oznacza to, że bieda i nierówności zostały w tyle.
Jak powiedzieliśmy powyżej ma zróżnicowaną geografię. Ma wiele gór, plaż na Pacyfiku i namorzynów, więc ciesz się wspaniale biologiczna różnorodność co idzie w parze z cudownym różnorodność kulturowa. Jest wiele języków ponad 20 grup językowych w rzeczywistości w ogólnej liczbie mieszkańców około 15 773 tysięcy osób.
Są biali, są czarni, bardzo niewielu Azjatów, rdzenni mieszkańcy i wielu metysów, ci dwaj prawie w równych proporcjach.
Zwyczaje Gwatemali
Ponieważ jest tak wiele grup językowych każdy ma swój własny typowy kostium z własnymi emblematami, stylami i kolorami chociaż ogólnie występują żółte, różowe, czerwone i niebieskie. Ubrania naprawdę lśnią tutaj i są bohaterami.
Na przykład w górach Altos Cuchumatanes kobiety z miasta Nebaj ubierają się w czerwone spódnice z żółtymi paskami, z szarfą i tradycyjną kwadratową bluzką zwaną huipil. Mężczyzna ma na sobie rozpiętą kurtkę, palmową czapkę i spodnie.
Istnieją inne obszary, na przykład w mieście Santiago pochodzenia Majów, gdzie huipil kobiet jest fioletowy, z opaskami i haftami kwiatów i zwierząt. Prawdą jest im więcej podróżujesz po Gwatemali, tym większą różnorodność można znaleźć w tradycyjnych strojach. Wszystkie będą dla ciebie piękne.
Ale… jak tam Gwatemalczycy? Cóż, tak się mówi są bardzo tradycyjne i że chociaż jest to kraj nowoczesny, tradycje przedhiszpańskie i latynoskie są nadal bardzo obecne. Na przykład święta religijne są dobrym przykładem. Tak jest w przypadku upamiętnienia dni świętych i Dusz Świętych między 1 a 2 listopada festiwal o korzeniach przedhiszpańskich, którego pierwotna data nie została zapamiętana.
Gwatemalczycy zawsze oddawali cześć zmarłym, na długo przed chrystianizacją, i faktycznie to kolonizatorzy wzięli udział w tych obchodach i uczynili je swoimi, aby przyciągnąć ludność tubylczą do swoich szeregów. Na te daty rodziny zbliżają się do grobów i zostawiają jedzenie i picie w zwyczaju tzw głowaa.
Ten zwyczaj jest starożytny, a opracowywanie posiłku nazywa się sztywny który jest bardziej hiszpański.
Hiszpanie przywieźli bydło i zwierzęta gospodarskie, a rdzenni mieszkańcy zaadaptowali wszystko. Słynne wędliny osiąga 50 składników i wygląda bardziej jak zimna sałatka. Hiszpanie przyjęli również zwyczaj przynoszenia kwiatów do grobów, a ostatnio, podobnie jak wszystkie żyjące kultury, na cmentarzach pojawiły się mariachi, aw październiku niewysłowione Halloween.
Jeśli wieki przed dominacją polityczną przyniosły swoje zwyczaje, dziś dominacja kulturowa i gospodarcza przynosi swoje własne.
Innym bardzo znanym świętem katolickim jest Semana Santa. Jest obchodzony szczególnie z dużym naciskiem na Antigua, gdzie odbywają się długie procesje i piękne dywany, tzw dywaniki tartacznekolorowe, z motywami owocowo-kwiatowymi, po których stąpają ubrani na fioletowo mężczyźni procesji. Przed świętami Bożego Narodzenia odbywa się tradycyjny festiwal, który ma charakter rytuału oczyszczenia: ludzie zbierają wszystkie stare śmieci i palą je przed swoim domem 7 grudnia.
Ta partia jest nazywana płonący diabeł.
A potem tak, plik Boże Narodzenie z większą liczbą procesji, sztucznych ogni i szopek w kościołach. 24 grudnia to świętowanie karczmy w którym w wigilię 24-go wieku odbywają się procesje z wizerunkami Matki Boskiej i Dzieciątka Jezus oraz dzieci przebranych za pasterzy z tamburynami, kastanietami i świecami lub lampionami. Idąc, śpiewają kolędy i kuplety, a przy akompaniamencie słodkiego chleba lub tamale trwają do północy.
A Święto, które łączy chrześcijanina z przedhiszpańskimi, to święto Czarnego Chrystusa z Esquipulas. Jest to tradycja podzielana przez Salwador, Honduras i Gwatemalę, która jest związana z czarnymi bogami Ek Chua lub Ek Balam Chua. W rzeczywistości występuje w Chiquimula, na potrójnej granicy, w styczniu.
Inne zwyczaje, które nie są już związane z chrześcijaństwem, to Wyścigi wstążek lub Gra Kogutów, w którym proszeni są o pozwolenie święci i Matka Ziemia, a jeźdźcy noszą kolorowe stroje, chusty, pióra i wstążki.
Wreszcie, jeśli odłożymy na bok święta religijne, możemy zaangażować się w więcej uroczystości towarzyskich. Wszyscy świętujemy nasze urodziny a tutaj w Gwatemali ludzie zwykle palą rakiety o 5 rano i jedzą tamale z czekoladą i francuskim chlebem na śniadanie. Dla dzieci nie można przegapić imprezy. A jeśli chodzi o małżeństwo, to zwykle, przynajmniej w najbardziej tradycyjnych rodzinach, pan młody prosi teściów o rękę swojej dziewczyny i że jest oddzielny wieczór kawalerski, jeden dla niej, drugi dla niego.
Prawda jest taka, że kraje amerykańskie, które miały najwięcej obecności w Hiszpanii, ze względu na ich bogactwo i kształtowanie sztuki ważnych wicekrólestw, które wypełniały skarbiec korony, zachowują dziś wiele zwyczajów religijnych i społecznych, które w innych krajach już pozostały. w zapomnieniu lub są znacznie bardziej zrelaksowani.