Tradycja Korea Południowa w kwestii masaży to dyktuje Masażyści z Korei Południowej muszą być całkowicie ślepymi podmiotami. Dzieje się tak od czasu inwazji Korei Południowej przez wojska japońskie w 1913 r. W tym czasie ustalono, że tylko ludzie bez wzroku mogą wykonywać ten zawód. Następnie, w 1946 r., Ustawa ta została zniesiona przez przedstawicieli powojennego rządu Stanów Zjednoczonych, zainstalowanych w tym kraju azjatyckim. Jednak osoby niedowidzące ponownie przejęły wyłączność handlu w 1963 roku.
Prawo to zapewnia osobom niewidomym niezależność prawną i pewność, że będą mieli stabilną i bezpieczną pracę.. Z drugiej strony jest dramat „nieautoryzowanych” masażystów, którzy mają wszystkie swoje zdolności w doskonałej kondycji. Wielu z tych „tajnych masażystów” znajduje się w potrzebie wykonywania zawodu masażysty w obliczu głodu i potrzeby ich rodziny. Grzywny dla tych masażystów, uważanych za przestępców, są bardzo wysokie, sięgają wygórowanych kwot co najmniej 450 USD i maksymalnie 4,500 USD, a ponadto ryzykują spędzenie do 3 lat życia za kratkami, tylko za wykonanie takiej pracy nie jest Twoim obowiązkiem na mocy prawa Korei Południowej.
„Legalni” masażyści nie są w stanie sprostać zapotrzebowaniu na masaże generowane przez kraj azjatycki, mimo to nie podjęto żadnych działań w celu zmiany kontrowersyjnego prawa. Liczba „nielegalnych” jest znacznie większa niż ich „legalnych” rówieśników, osiągając w przybliżeniu 120,000 25 badanych. Park, masażysta, który od XNUMX lat uśmierza ból rękami, mówi: „Serce mi pęka, kiedy myślę, że to, co robię na co dzień, co uważam za swoje powołanie, jest przestępstwem. Nie próbujemy kraść pracy niewidomym, po prostu chcemy podzielić się rynkiem. Chcemy żyć jak normalni obywatele, a nie przestępcy ”.
To, co ironiczne i sprzeczne w konstytucji Korei Południowej, to fakt, że oferuje ona obywatelom możliwość wyboru bezpłatnej pracy, a jednocześnie stanowi, że państwo jest zobowiązane do obrony i zapewnienia lepszej jakości życia osobom niepełnosprawnym. Oczywiście wybrano łatwą i złą drogę, która mimo wszystko mogła mieć rozwiązanie. W chwili obecnej i od 2003 r. Prawo wygenerowało wiele kontrowersje i konfrontacje między dwiema grupami masażystów.
W 2006 roku sąd przyznał, że zakaz wykonywania tej pracy osobom niewidomym jest dyskryminujący. Protesty nie czekały. Wielu niewidomych masażystów na znak protestu skakało z budynków i mostów, co doprowadziło do śmierci dwóch z nich. Obie strony trwają do dziś, domagając się nowego prawa, które zadowoli wszystkich zaangażowanych. Założymy się, że nie znałeś tej ciekawej historii o koreańskich masażystach. Skoro już wiesz, czy odważysz się zrobić sobie masaż?