Lubię patrzeć na mapę świata i lokalizować ziemie, o których być może słyszałem, ale nie jestem pewien, gdzie dokładnie się znajdują. To znaczy wiem, gdzie oni są, ale na mapie odkrywam dokładnie, gdzie oni są, blisko jakich innych narodów i wyobrażam sobie ich krajobrazy, ich klimaty, ich kulturę.
Chciałbym mieć pieniądze na podróżowanie, gdziekolwiek mi się podoba, bez względu na to, jak daleko lub trudno się dostać, chociaż teraz, kiedy o tym myślę, nie ma niemożliwych miejsc docelowych, nawet jeśli masz tylko plecak. Ważne jest pragnienie. Więc dzisiaj jest nasze przeznaczenie Nowa Kaledonia, na Oceanie Spokojnym, niedaleko Australii.
Nowa Kaledonia
To jest wyspa leży na południowym wschodzie Oceanu Spokojnego i należy do Francji. Rozdzielają ją wokół 1200 kilometrów od Australii i jest częścią archipelagu znanego jako melanzja. Wyspa ma około 18.500 270 kilometrów kwadratowych i jest zamieszkana przez prawie XNUMX tysięcy ludzi, w tym potomków Europejczyków, ludu Kanak, ludów polinezyjskich, a nawet Afryki i Azji Południowo-Wschodniej.
Stolicą jest Noumèa. Wyspa została zauważona przez Jamesa Cooka w 1774 roku, angielskiego kapitana i odkrywcy, który również przybył do Australii i Nowej Zelandii podczas swoich podróży. Nazwał ją Kaledonią, ponieważ część jej geografii przypominała mu Szkocję, ale wyspa stała się własnością Francji w 1853 roku.
Stało się Kolonia karna liczne po zamieszkach w Paryżu pod koniec XIX wieku. Mniej więcej w tym samym czasie Anglicy i Francuzi sprowadzili i mieszkańców pobliskich wysp do pracy na plantacjach, a po odkryciu niklu ci nowocześni niewolnicy trafili do kopalni. Plik oryginalni ludzie, KanakByli przetrzymywani w rezerwatach i było kilka buntów.
Jeśli dodamy do tego choroby przywiezione ze Starego Kontynentu, Kanaki szybko stały się mniejszością. Już w XX wieku wyspa stała się bazą wypadową dla Amerykanów, a po drugiej wojnie światowej formalnie stała się Francuskie terytorium zamorskie.
Jeśli chodzi o krajobrazy Nowa Kaledonia był częścią super kontynentu Gondwany i wielu uważa, że oddzieliło się od Australii około 66 milionów lat temu. Istnieje centralne pasmo górskie z 1600-metrowymi szczytami, ogromnymi sawannami, łąkami, dużą ilością roślinności, a nawet suchym obszarem i majestatycznymi skałami, które wpadają do wody. Variadito.
Klimat jest tropikalny z porą deszczową od listopada do marca, około 30 ° C i porą suchą od czerwca do sierpnia z maksimum 23 ° C. Od grudnia do kwietnia trwa sezon cyklonowy.
Co warto odwiedzić na Nowej Kaledonii
Możesz podzielić wyspę na pięć regionów / miejsc docelowych: stolicę Numea, zachodnie wybrzeże, wschodnie wybrzeże, południe i wyspy. Zacznijmy od kapitał założony przez Francuzów w XIX wieku. To miasto położone na wybrzeżu, z kilkoma zatokami i wspaniałymi plażami. Spójrz na lagunę, do której pierwsi Europejczycy zacumowali w 1853 roku. W zasięgu wzroku znajdują się dwie wysepki, do których można dotrzeć w zaledwie kilka minut, jak spędzając poranek.
Miasto jest bardzo wielokulturowy i ma muzea, galerie, kina i strefę kolonialną ze starymi domami, które warto odwiedzić. Mieszka tu około 100 XNUMX mieszkańców i można tu cieszyć się plażami, ale także barami, restauracjami i sklepami. Ma nawet dwa kasyna. Nie zapomnij odwiedzić Akwarium Laguny, parki, Zoo, targi Plac Kokosowy a jeśli lubisz chodzić, to jest Nouville Road do Fort Tereka.
Kontynuujemy Zachodnie Wybrzeże: ma zróżnicowane krajobrazy, więc są z plantacje do obszarów, które wyglądają jak księżyc. Kowboje pracują na plantacjach, które przypominają amerykański Dziki Zachód, ale kiedy zbliżasz się do wybrzeży, krajobraz staje się tropikalny, a namorzyny i dużo bujnej roślinności.
Oto dziwna naturalna formacja, która rozwinęła się wewnątrz bagna namorzynowego. Ma kształt serca i jest w języku Voh. Odkąd została sfotografowana przez gościa o imieniu Yann Arthus-Bertrand w 1990 roku, stała się znana na całym świecie: Coeur de voh. Aby dowiedzieć się więcej, w okolicy znajduje się Muzeum Ekologiczne. Na zachodnim wybrzeżu Nowej Kaledonii znajduje się wiele miejscowości, dlatego też istnieje dziedzictwo kulturowe Petroglify Montfaoué oraz w starożytnej ceramice znalezionej w okolicy, która jest dziś skarbem narodowym.
UNESCO uhonorowało lagunę zachodniego wybrzeża tytułem Światowe dziedzictwo. Jest to jeden z najpiękniejszych obszarów wyspy, ponieważ ma soczewkowatą rafę koralową, która biegnie od Bourail do Moindou i jest usiana pięknymi wyspami, takimi jak Wysepka Ténia, zaledwie godzinę jazdy od stolicy i 20 minut rejsu łodzią od wybrzeża Boulouparis. jest to miejsce do opalania się, nurkowania z rurką, pływania i przyjemności.
W okolicy można również odwiedzić kopalnię miedzi Pilou, która działała w latach 1884--1931 i przepłynąć kajakiem po wodach rzeka Fayard. Centralne pasmo górskie wyspy dzieli ją na dwie części, część zachodnią i część zachodnią Wschodnie wybrzeże: to wybrzeże jest narażone na silniejsze wiatry i jest więc bardziej wilgotne jego krajobrazy są bardziej żywiołowe. Biegnie od Pouebo do Ponerihouen, biegnąc między górami a morzem.
Na tej trasie znajduje się kilka miejscowości, a pod wodą morską znajduje się wspaniała flora i fauna, o wielkim bogactwie: płaszczki, koniki morskie, korale, ukwiały. Są wysepki i wyspy oraz dużo dzikiego piękna.
El Wielkie południe Jest to region składający się z dwóch gmin, Mont-Doré i Yaté, charakteryzujący się trzema różnymi kolorami: lasy deszczowe z jego zielenią zniszczyć z jego bluesem i jego Czerwona ziemia. Oto największy park narodowy w kraju Park prowincjonalny Rio Azul, idealne na spacery, spływy kajakowe i wiele więcej. Ma również Wodospady Madeleine i bardzo ładny szlak botaniczny. To samo dzieje się z Rezerwat N'Dua z których punktów widokowych można zobaczyć humbaki rozmnażające się od czerwca do września.
Wielkie Południe ma wszystko, jeśli chodzi o naturę, to tak, jakby cała wyspa była skoncentrowana w jednym sektorze. Ale powiedzieliśmy na początku, że są też inne wyspy i wysepki: w sumie jest pięć: Maré, Tiga, Lifou, Isle of Pines i Ouvéa. Każdy ma swój własny profil. Ouvéa ma spektakularną 25-kilometrową białą plażę z palmami kokosowymi i wspaniałymi miejscami do nurkowania.
Lifou ma również plaże, wysokie klify, lasy i jaskinie. Jest bardzo kontrastowy i bardzo polecam wizytę. Maré jest bardziej surowa, a wyspa Pinos jest kolejnym rajskim pięknem.
Praktyczne informacje dotyczące zwiedzania Nowej Kaledonii
Wyspa ma własną walutę, frank Pacyfiku, który jest również używany na Tahiti, CFP lub XPF. Nie jest częścią umowy z SchenghenChociaż generalnie nie potrzebujesz wizy, powinieneś sprawdzić, czy Twój kraj znajduje się na liście. A jeśli nie jesteś Francuzem, powinieneś być w stanie sprawdzić, gdzie zamierzasz się zatrzymać. Nie musisz być szczepiony przeciwko czemukolwiek ale zalecają szczepienia przeciwko Hepatyis A i B.
Czy jest malaria? Nie, ale między listopadem a kwietniem są komary, po czym znikają, więc weź środek odstraszający i upewnij się, że działa on w obszarach tropikalnych, ponieważ komary są tutaj bardzo silne. Zalecają ostrożność ze świeżymi rybami i niewiele więcej.
Chociaż klimat jest tropikalny, Nowa Kaledonia ma swoje pory roku i jeśli tam pojedziesz od października do maja jest bardzo gorąco, a od czerwca do września robi się chłodniej i wietrznie, dlatego wskazane jest zabranie płaszcza. Jeśli chodzi o transport, stolica ma międzynarodowe lotnisko najwygodniej jest poruszać się samochodem, w lokalne autobusy aw przypadku przeniesienia się na inne wyspy w łódź lub samolot. W stolicy można spacerować wiele razy.