La Bretania jest jednym z trzynastu francuskich regionów we Francji. Region ten znajduje się w północno-zachodniej części kraju i był zamieszkany od neolitu, okresu, z którego przetrwały formacje skalne, takie jak Carnac. Chociaż obszar ten przez wieki był przeznaczony prawie wyłącznie dla wędkarstwa, dziś jest bardzo nastawiony na turystykę, ponieważ ma wiele do zaoferowania.
Od zapierających dech w piersiach krajobrazów po wspaniałe plaże, historyczne miasta i urocze miasteczka. Z tego wszystkiego i więcej jest w Obszar francuskiej Bretanii. Zobaczymy kilka z najciekawszych punktów, a także te miejscowości, w których trzeba się zgubić, pokonując trasę.
Concarneau
To ludność powstała na ufortyfikowanej wyspie Ville Close, które dziś jest nadal kluczowym obszarem do odwiedzenia tego miasta w regionie Finisterre. Na szczycie miasta można zobaczyć zamek Keriolet w XIX-wiecznym stylu neogotyckim. Jest to małe nadmorskie miasteczko, które wyróżnia się tym starym ufortyfikowanym obszarem, który stał się jednym z głównych obszarów obronnych francuskiej Bretanii.
Josselin
To miasto, które wygląda jak coś z opowieści. W tym mieście Zamek Rohan z XV wieku z jego wieżami nad rzeką. Wewnątrz tego zamku znajduje się Muzeum lalek. W mieście można również zobaczyć bazylikę Notre Dame du Roncier, która rozpoczęła się w XIII wieku. Na placu, na którym się znajduje, znajdują się restauracje i bary, ponieważ jest to centralne miejsce spotkań jego mieszkańców. Spacerując po jego starych, średniowiecznych uliczkach można cofnąć się w czasie.
Dinan
Dinan to miasto położone w pobliżu wybrzeża i Saint-Malo. Rue Du Jerzual, najstarsza ulica w mieście, z piękną średniowieczną bramą. Na starym mieście można zobaczyć Place Des Merciers i Des Cordeliers. W jego starej części można zobaczyć te typowe i piękne domy z fasadą z muru pruskiego, które wydają się być zaczerpnięte ze starych historii. Miasta te zachowują cały swój urok i dlatego stały się miejscem bardzo turystycznym.
Locronan
Przed domami z muru pruskiego znajdziemy wioski, w których dominuje granit, np. Locronan. To małe miasteczko ma piękne domy zbudowane z tego materiału. na Na Grand Place można zobaczyć granitowe kamienice z XVII i XVIII wieku. W mieście warto odwiedzić XV-wieczny kościół klasztorny Saint-Ronan.
Fourgeres
To miasto może pochwalić się największą fortecą w całej Europie Zachodniej. W jego najstarszym obszarze mamy średniowieczny zamek z wieżami i murami. Musisz chodzić po ulicach, aby podziwiać stare domy z muru pruskiego, niektóre pomalowane na różne kolory. Inne rzeczy do zobaczenia w tym mieście to drzwi Notre Dame z XIV i XV wieku, kościół Saint Sulpice lub kościół Saint Leonard.
Mont Saint-Michel
To jedno z takich miejsc najpopularniejszy i najczęściej odwiedzany we francuskiej Bretanii. Wyspa została przyłączona do lądu dopiero w XIX wieku dzięki grobli. Obecnie można dostać się na tę wyspę chodnikiem, który łączy się z nią z lądu. W VIII wieku kościół powstał na cześć Świętego Michała lub Świętego Michała na Górze Tombre. Dziś mamy duże, otoczone murem opactwo, które zostało przekształcone w kompleks wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Nantes
Nantes to jedno z miast Bretanii. Choć zwiedzanie miasteczek ma swój urok, to na tych trasach są też bardzo piękne miasta. W mieście musisz odwiedzić maszyny z Wyspy Nantes. Należy pamiętać, że Jules Verne urodził się w tym mieście i bez wątpienia jest honorowany na każdym kroku. Możemy zobaczyć ogromnego metalowego słonia lub Karuzelę Światów Morskich. Mamy też trochę historii z Zamkiem Książąt Bretanii, średniowieczną fortecą z XIII wieku.
Saint-Malo
Saint-Malo urodził się w Alet jako galo-rzymski port. Dziś mamy cytadelę otoczoną murami. Można spacerować po starym mieście, ale mamy też wiele plaż dookoła, aby cieszyć się dobrą pogodą.
Carnac
L Linie trasowania Carnac są neolitycznym megalitycznym pomnikiem który jest nadal zachowany. Jest największym na świecie należącym do prehistorii, stąd ma ogromne znaczenie. Lokalna tradycja ma wiele legend o tych menhirach rozmieszczonych na tym obszarze. Można zobaczyć ten obszar, ale w latach dziewięćdziesiątych stworzyli ogrodzenie, aby chronić miejsca o największej erozji przed niebezpieczeństwem upadku i zużycia menhirów.