Santillana del Mar Jest znane jako miasto trzech kłamstw, ponieważ nie jest święte ani płaskie, ani nie ma morza. Może się jednak pochwalić tym, że jest jednym z hiszpańskich miast, które najbardziej interesuje się swoim historyczno-artystycznym kompleksem. Od 2013 roku należy do sieci najpiękniejszych wiosek w Hiszpanii i to nie mniej, z tak pięknym monumentalnym kompleksem.
Mówiąc o Santillana del Mar, mówimy również o słynne jaskinie Altamirauważana za „Kaplicę Sykstyńską” sztuki naskalnej. Chociaż jest to koniecznością, w tym mieście jest znacznie więcej do zobaczenia, ponieważ na starym mieście wydaje się, że czas się zatrzymał.
Jaskinie Altamira
Jeśli jest coś, czego nie powinniśmy przegapić odwiedzając Santillana del Mar, to słynne jaskinie Altamira, jaskinie z najsłynniejsze prehistoryczne obrazy świata. Te jaskinie zostały odkryte przypadkowo w XIX wieku. Początkowo w środowisku naukowym była wielka kontrowersja, ponieważ nie wierzono, że jego obrazy mają tyle tysięcy lat. Jednak dzisiaj autentyczność tych jaskiń została już więcej niż udowodniona. W XX wieku stały się popularne i nastąpił ogromny napływ ludzi, którzy chcieli zobaczyć te starożytne malowidła naskalne. Ten napływ zagroził jaskini, więc została zamknięta dla publiczności.
Dziś tylko nieliczni uprzywilejowani mogą to zobaczyć. Dla tych, którzy nie mogą, mają Muzeum Altamira. Powstała w nim dokładna replika obrazów, aby móc je podziwiać bez narażania tego dzieła sztuki. Pamiętaj, że muzeum jest zamknięte w poniedziałki.
Stare miasto Santillana del Mar
Kiedy już zobaczyliśmy jaskinie lub ich replikę, przyszła kolej na piękną starówkę miasteczka Santillana del Mar. Piękno tego miejsca polega na tym, że prawie całe miasteczko jest miastem historycznym, więc nie straciło ani jednego szczyt jego uroku. Na brukowanych uliczkach widać zabudowania od XIV do XVIII wieku, zadbane i odrestaurowane. Plaza de la Carrera był pierwszym placem w mieście, który stał się zbyt mały wraz ze wzrostem liczby ludności. To jest powód, dla którego powstał Plaza de Ramón Pelayo. Spacer między nimi pozwala nam zobaczyć piękne okazałe kamienne domy, takie jak dom Quevedo czy dom orła.
Nie może być ominięte Dom Willi lub Pałac Benemejów. W wielu z tych budynków można zobaczyć herb rodziny w kamieniu. W tym mieście można znaleźć lokalne warsztaty rzemieślnicze, aby zrobić kilka interesujących zakupów. Również restauracja, w której można spróbować wyśmienitych dań lub pysznej typowej mlecznej przekąski z ciastami.
Torres del Merino i Don Borja
Na drugim placu Ramóna Pelayo, o którym wspomnieliśmy, znajdują się dwa najważniejsze budynki w mieście. Odnosimy się do Torres del Merino i Don Borja. Torre del Merino to najstarsza z XIII lub XIV wieku w stylu gotyckim. W tym budynku mieszkał merynos, który był tym, który rozwiązywał konflikty terytorialne. Rodzina Barreda mieszkała w Torre de Don Borja. Obecnie jest to siedziba Fundacji Santillana. Obie budowle świadczą o znaczeniu miasta w średniowieczu.
Kolegiata Santa Juliana
Kolegiata ta zastąpiła kościół Klasztor Santa Juliana. Obecnie jest nadal bardzo odwiedzany, ponieważ jest częścią zabytków, które trzeba zobaczyć na Camino de Santiago, na Camino del Norte. To, co najlepsze w tej kolegiacie, znajduje się wewnątrz, ponieważ ma najpiękniejszy romański krużganek, jaki możemy zobaczyć w Hiszpanii. Cały budynek oferuje wspaniałą reprezentację sztuki romańskiej. Można w nim zobaczyć także wnętrze kościoła z planem bazyliki w stylu romańskim. Na ołtarzu wyróżnia się ołtarz flamenco.
To dziś jedna z najważniejszych i najstarszych świątyń w Kantabrii. Najwyraźniej starożytna pustelnia, która miała w tym miejscu, pochodzi z IX wieku, kiedy przenieśli się z Turcji szczątki męczennicy Juliany na cześć którego to miejsce zostało zbudowane. To jedna z wizyt, które są niezbędne podczas spaceru po starej części miasta.
Pałac Velarde
To miejsce jest również znane jako Pałac Aren i ma piękny renesansowy styl, ponieważ pochodzi z XVI wieku. Ten pałac został zbudowany dla Alonso Velarde, młodego mężczyzny z zamożnej rodziny. Pałac przechodził z następcy na dziedzica przez pokolenia, aż w końcu został sprzedany lekarzowi. Obecnie jest więc własnością prywatną, ale można się nią cieszyć z zewnątrz.