Niewątpliwie największy zabytek Jaca, słynna Cytadela, do XIX wieku znany był jako „Castillo de San Pedro”, fortyfikacja wojskowa, której budowę rozpoczęto pod koniec XVI wieku, a ukończono w XVII wieku. Cytadela Jaca Pierwotnie wzniesiony jako część ambitnej obrony, której celem była ochrona strategicznych punktów granicznych Francji, a tym samym powstrzymanie wojen religijnych między protestantami i katolikami, które w tamtych stuleciach wybuchły w Europie.
Budowa Zamek San Pedro Felipe II powierzył ją włoskiemu inżynierowi Tiburcio Spanochi, który zaproponował pod swoją lokalizację działkę podyplomową na północnych przedmieściach miasta Jaca. Cytadela ta jest przedstawiona jako duża, ufortyfikowana konstrukcja na planie pięciokąta, z bastionem w kształcie strzały pod każdym kątem, wszystkie połączone ze sobą zadaszonym przejściem.
Wewnątrz, w centralnej części, Cytadela posiada duży plac apelowy, ograniczony dwupoziomową arkadą, na przemian z półkolistymi ceglanymi łukami. W jego wnętrzu znajduje się również niewielki kościółek pod wezwaniem San Pedro z XVII wieku, który ma barokową fasadę flankowaną przez kolumny salomońskie. Na zewnątrz system obronny jest uzupełniony lodowcami i fosą na dwóch wysokościach, która nigdy nie zawierała wody, ale obecnie służy jako siedlisko dla niektórych jeleni. Heraldyczny herb Habsburgów wieńczy wejście do fortyfikacji. Ogłoszono cytadelę pomnik artystyczny 28 czerwca 1951 r, Odrestaurowany od 1968 roku.