kolumbijskie tradycje

Te kolumbijskie tradycje To zbiór uroczystości, obyczajów i obrzędów przekazywanych z pokolenia na pokolenie wśród jego mieszkańców. Podobnie jak w przypadku tych z Hiszpania, Francja lub jakikolwiek inny naród, były spoiwo twojego ducha jako kraj obok języka.

Wiele z tych kolumbijskich tradycji ma korzenie prekolumbijskie, podczas gdy inne wynikają z wpływów latynoskich. Z drugiej strony jedna trzecia jest bardziej nowoczesna, ale ma już wiele dziesięcioleci rozwoju. Obejmują one również folklor kraju i oczywiście jego gastronomia, która jednak jest urozmaicona, choć zawsze pyszna. Abyście lepiej poznali specyfikę tego pięknego narodu, pokażemy Wam główne tradycje Kolumbii.

Festiwale i targi

Tak jak we wszystkich krajach tradycja katolicka, uroczystości religijne są częścią ducha kolumbijskiego. Ale porozmawiamy o nich później. Teraz zrobimy to z kolejnej rocznicy, którą mieszkańcy narodu obchodzą jak w niewielu miejscach. Odnosimy się do karnawał.

Głównym z tych, które mają miejsce w kraju, jest: ten z Barranquilla, uważany za drugi co do wielkości na świecie. Nie na próżno został uznany za niematerialne dziedzictwo ludzkości. Wszystko zaczyna się od tzw. przedkarnawału, od proklamacji, koronacji królowej i innych uroczystości.

Potem zaczyna się sama impreza z wesołym i dziecięcym karnawałem, bitwą kwiatów, wielką paradą i festiwalem orkiestr. Ale zasługuje na osobną wzmiankę guarchena, który jest sygnałem do rozpoczęcia uroczystości. Jest to procesja muzyczna, w której mieszkańcy przedmieścia paradują grając na gwaszu, instrumencie perkusyjnym o brzmieniu przypominającym marakasy i śpiewając hymn karnawałowy. Oddają również hołd Estercita Forero, uważana za wieczną narzeczoną tego święta.

Wreszcie akty kończą się Pogrzeb Joselito, który przypomina postać, która według legendy przybyła na przyjęcie i po czterech dniach hulanki została odnaleziona nieprzytomna i uznana za martwą.

Boże Narodzenie

Teraz porozmawiamy z wami o Bożym Narodzeniu, które generalnie jest podobne do tych w innych krajach o tradycji katolickiej. Ale mają też wielką osobliwość, która dodatkowo wiąże je z karnawałem.

Rozmawiamy z tobą teraz o Karnawał Czarnych i Białych, który obchodzony jest w wielu miastach na południu kraju, zwłaszcza w Pasto. Odbywa się 31 grudnia i wśród tradycji Kolumbii należy do tradycji przedhiszpańskich i andyjskich.

Podczas tego festiwalu Parada Starych Lat, z udziałem licznych orkiestr dętych, które przechodzą ulicami w akompaniamencie satyrycznych postaci reprezentujących aktualne postacie. W ostatnie dwa dni uroczystości wszyscy obywatele nakładali makijaż, najpierw czarny, a potem biały, aby symbolizować zjednoczenie obu ras. Stąd pochodzi nazwa imprezy.

Ale wydarzenia świąteczne zaczynają się znacznie wcześniej. W szczególności XNUMX grudnia, kiedy Noc przy świecach. Otrzymuje to imię, ponieważ rodziny gromadzą się przed drzwiami swoich domów z zapalonymi świecami, aby oświetlić Dziewicę Maryję i otrzymać Jej błogosławieństwo. Potem przychodzi dziewiąty bonus, z domami pełnymi krewnych śpiewających kolędy. A potem Wigilia, Boże Narodzenie i Sylwester, które nie różnią się zbytnio od europejskich.

Czerwone wino, prawdziwa kolumbijska tradycja

Pierwszą rzeczą, na którą powinniśmy zwrócić uwagę, jest to, że wbrew nazwie nie mówimy o winie, ale o kawa. Jak wiecie, Kolumbia jest jednym z największych producentów tej rośliny, a napój wytwarzany z jej ziaren jest powszechnie znany.

Nie zdziwi Cię zatem, że Kolumbijczycy piją minimum trzy kawy dziennie (niektóre znacznie więcej). W rzeczywistości każdy czas jest dobry na delektowanie się filiżanką. Robią to rano na śniadanie, w południe, aby nabrać sił, po jedzeniu, a nawet przed snem. Podobnie piją go, gdy jest zimno, a także przy wysokich temperaturach.

Nazwa czerwony pochodzi z jego nawyku dbania o to. Więc teraz wiesz, kiedy chcesz zamówić kawę w Kolumbii, nazwij ją czerwoną. Zostaniesz zrozumiany we wszystkich częściach kraju. Bo bez wątpienia jest to jedna z wielkich tradycji Kolumbii.

Vallenato, taniec par excellence Kolumbii

Jak w każdym kraju, Kolumbia ma bogaty i różnorodny folklor. Ale vallenato można uznać za Muzyka Narodowa. Jego pochodzenie jest w Wybrzeże Atlantyku, konkretnie z regionów La Guajira, Bolivar, Magdalena o Cordova, ale od wielu dziesięcioleci rozprzestrzenia się w całym kraju.

W najczystszej postaci wykonywany jest tylko na trzech instrumentach. Są to akordeon diatoniczny, który wyznacza melodię, oraz dwa perkusyjne, pudełko i guacharaca, które wyznaczają rytm. Jednak z czasem dodano inne, takie jak gitara, flet czy harmonijka ustna.

Podobnie vallenato przedstawia różne modalności. Na przykład mówi się o merengue, przejażdżkaThe pudża, syn o bęben. Bardziej nowoczesna jest romanza, a piquería to improwizowana konfrontacja dwóch wykonawców.

W całej Kolumbii odbywa się wiele imprez z tego gatunku muzycznego i tanecznego. Ale najbardziej znanym jest Festiwal Legendy Vallenato, który odbywa się w Valledupar, należący do wydziału Cezar. Powstał w celu zinstytucjonalizowania święta Virgen del Rosario, o którym krąży stara legenda, stąd nazwa wydarzenia. Ale z biegiem czasu akty muzyczne zyskały na znaczeniu, aż stały się głównym wydarzeniem dla wywyższenia i zachowania vallenato.

odzież tradycyjna

Nie moglibyśmy porozmawiać z Wami o tradycyjnych kolumbijskich strojach, ponieważ każdy region ma swój własny. Na przykład w Caribekobiecy strój palenquera jest typowy, pełen kolorów i przypominający afrykańskie podłoże. Zamiast tego, jeśli mówimy o Andina, dominują białe bluzki i kwieciste spódnice dla kobiet i równie biała odzież z czerwonym szalikiem dla mężczyzn.

Istnieją jednak dwie części garderoby, które wpisują się w najbardziej autentyczną kolumbijską tradycję. Jest o ruana y „obrócony” kapelusz. Ta ostatnia, również pochodząca z regionu Karaibów, znana jest na całym świecie jako symbol kolumbijskiego rzemiosła. Wykonany jest z naturalnego włókna palmowego i wyróżnia się dekoracją w postaci figur geometrycznych, które odtwarzają elementy rdzennej kultury.

Ze swojej strony, Ruan Jest to luźne ponczo bez rękawów, które służy jako peleryna i jest również wykonane ręcznie. Wywodzi się z zimnych obszarów andyjskich pasm górskich i jest również nazywany czteropunktowym schronieniem. Pierwotnie był to ubiór chłopski, ale dziś jest także symbolem tradycji kolumbijskich w zakresie ubioru.

Gastronomia niezbędna w tradycji Kolumbii

Jeśli rozmawiamy z Wami o kuchni kolumbijskiej, musimy też jasno powiedzieć, że każdy region ma swoje własne typowe daniaTak jak ich garnitury. Ale są też takie, które stały się reprezentatywne dla całego kraju. Tak jest w przypadku wielu odmian arepy, tamales y empanadas.

Ale przede wszystkim przepisy takie jak ajiaco, który stał się sławny na całym świecie, choć jest udostępniany Cuba i inne kraje Ameryki Łacińskiej. Kolumbijczyk ma jednak specjalne przygotowanie. Lub, ujmując to lepiej, dwa opracowania, ponieważ różni się od Region Karaibów w tym przygotowywane w andyjski. Ten ostatni ma kukurydzę, trzy rodzaje ziemniaków, kurczaka, arrachakę (bulwę zwaną również białą marchewką) i guascas, aby nadać mu pikantny akcent.

Ajiaco z regionu Karaibów zawiera słoną wołowinę i wieprzowinę, pochrzyn, papryczki chili i malangę (bulwę podobną do ziemniaków, ale o smaku podobnym do suszonych owoców), a wszystko to w bulionie. Charakterystyczne dla tego regionu jest również sancocho, który jest przygotowywany na różne sposoby. Najpopularniejsze przepisy to flaczki sancocho, gołębi groszek z solonym mięsem, żółwie i owoce morza.

Jest to również typowe dla całej Kolumbii taca paisa, obfity posiłek składający się z kilku potraw, podobnie jak nasze dania łączone. W szczególności zawiera biały ryż, fasolę, mieloną wołowinę, kaszankę, chorizo, skórki wieprzowe, jajka sadzone, arepę, gulasz i plastry smażonego babki i awokado lub pomidora. Jako ciekawostkę podamy, że jego nazwa wzięła się stąd, że wszystko podawane jest na tacy. Czasami jednak jest tak obfity, że musi występować w kilku.

Z drugiej strony, jeśli znajdziesz się w Bogota, radzimy spróbować Gulasz Boyacense, również pożywne danie. Zawiera kilka rodzajów bulw, takich jak rzepa, bób czy ibia, a także wieprzowina, wołowina i kurczak. Jeśli chodzi o desery, to jest bardzo smaczne. merengon, krem, który może również zawierać owoce. Ale w Dolina Cauca, orzeźwienie też jest typowe zwariowany, rozkosz owoców i skondensowanego mleka na ogolonym lodzie. A w regionie Antiochia, masz Owsianka, który zawiera gotowaną kukurydzę, panela (sok z trzciny cukrowej), mleko i cynamon w proszku.

Podsumowując, pokazaliśmy Wam niektóre z najważniejszych kolumbijskie tradycje. Ale moglibyśmy również opowiedzieć o innych wydarzeniach, takich jak Targi kwiatowe w Medellin las Procesje wielkanocne en Popayan i zwyczaje takie jak przejażdżka garnkiem Niedziela. Nie uważasz, że tak ekscytujący kraj zasługuje na Twoją wizytę?