Są na świecie miejsca, których nie trzeba przedstawiać, bo ich sława mówi sama za siebie. Tak jest w przypadku Notre Dame lub Our Lady of Paris, jednego z pomników, które widzieliśmy więcej razy na pocztówkach, filmach i książkach. Notre Dame to cud sztuki, niezbędna wizyta w Paryżu, której nie można przegapić.. Następnie powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o tej katedrze, której piękno urzekło całe pokolenia.
Historia Notre Dame
Budowa tego majestatycznego gotyckiego kościoła pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny na Ile de la Cité zajęła dużo czasu i wysiłku. Prace rozpoczęto w 1163 r., A ukończono je dopiero w 1345 r. Przez cały czas katedra była świadkiem niezliczonych wydarzeń historycznych, takich jak beatyfikacja Joanny d'Arc i koronacje Napoleona Bonaparte czy Henryka VI w Anglii.
S 1793, Podczas rewolucji francuskiej Notre Dame stała się świątynią poświęconą rozumowi, a wiele jej skarbów zostało skradzionych. Ponadto wiele rzeźb zostało zniszczonych, a Maryję Pannę zastąpiono nawet obrazami wolności na różnych ołtarzach. W tym okresie kościół stał się magazynem i dopiero w 1845 roku rozpoczął się trwający ponad dwie dekady program renowacji.
Później, podczas drugiej wojny światowej, Notre Dame ucierpiała podczas niemieckich bombardowań, choć na szczęście nie została zniszczona.
Odwiedź Notre Dame
Chociaż Katedra Notre Dame jest funkcjonującym kościołem katolickim, już dawno stała się główną atrakcją turystyczną., więc wizyta w tym kościele położonym na Ile de la Cité podczas pobytu w Paryżu jest prawie obowiązkowa.
Osoby mówiące po hiszpańsku odwiedzające Notre Dame w weekend powinny wiedzieć, że bezpłatne wycieczki z przewodnikiem po hiszpańsku są oferowane w każdą sobotę o 14:30. W przypadku braku możliwości uczestnictwa w sobotę, w środy i czwartki o godz. 14:00 organizowane są wycieczki z przewodnikiem w języku angielskim. Możesz także wypożyczyć audioprzewodnik.
Oprócz możliwości podziwiania imponującej fasady i wnętrz gotyckiej świątyni, można wspiąć się na południową wieżę i kontemplować słynne gargulce oraz spektakularne widoki na Sekwanę, Ile de la Cité i Paryż. Odwiedza nawet krypty katedry i muzeum archeologiczne, w którym znajdują się podziemne rzymskie ruiny.
Wejście do Notre Dame jest bezpłatne, więc biorąc pod uwagę napływ ludzi, najlepiej jest ustawić się w kolejce wcześnie. Notre Dame jest otwarte dla publiczności od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 18:45 oraz w soboty i niedziele od 8:00 do 19:15. Z drugiej strony dostęp do wież i krypty kosztuje odpowiednio 8,50 i 7 euro. Osoby niepełnoletnie wchodzą za darmo.
Wnętrze Notre Dame
Wnętrze katedry wyróżnia się świetlistością, dzięki dużym oknom otwieranym na czele, clerestorium, clerestorium i przejściach. Większość witraży, które można dziś zobaczyć, została umieszczona podczas kolejnych renowacji, które prowadzono od XIX wieku.
Z rzeźbiarskiego punktu widzenia na czele wyróżnia się monumentalna Pieta wyrzeźbiona przez Nicolasa Coustou w XVIII wieku, która przewodniczy katedrze Notre Dame ze środka absydy. Po bokach posągu znajdują się wizerunki króla Ludwika XIII, dzieło Guillaume Coustou i Ludwika XIV, autorstwa Antoine Coysevox, zarówno klęczących, jak i otoczonych przez anioły niosące Arma Christi.
Główne organy Notre Dame to ogromny i piękny instrument w przeważającej części autorstwa Aristide Cavaillé-Coll. Ma 113 gier i 7800 lamp, z których część pochodzi ze średniowiecza, a także pudełko ozdobione automatami. Słychać go w każdą niedzielę kwadrans po piątej po południu, gdy gra na nim jeden z tytularnych organistów Notre-Dame lub przy okazji recitali wygłaszanych raz w miesiącu, w czwartki, przez organistów z całej Polski. świat.
W katedrze Notre Dame znajduje się ważny skarb związany z męką Chrystusa: fragment korony cierniowej i Prawdziwego Krzyża oraz jeden z gwoździ ukrzyżowania. Te relikwie zostały zakupione przez króla Ludwika IX od cesarza Konstantynopola. W 1239 roku sam król przywiózł relikwie do Notre-Dame, gdzie wzniesiono dla nich odpowiedni budynek, który później stał się Sainte Chapelle. W czasie Rewolucji Francuskiej relikwie przewieziono do Biblioteki Narodowej. Po konkordacie z 1801 roku zostały one przekazane pod opiekę arcybiskupa Paryża, który złożył je ponownie w 1806 roku.