W Hiszpanii, na terenie Parku Narodowego Alto Tajo, znajduje się małe miasteczko o nazwie Peralejos z Pstrągów. Jest to górzyste miejsce, otoczone trzema bajecznymi rzekami, z wychodniami skalnymi i uroczą florą i fauną.
Zobaczmy dzisiaj Peralejos de las Truchas i ofertę turystyka piesza, obserwacja ptaków, łowiectwo i wędkarstwo oraz grzybobranie, historia i kultura to oferuje..
Peralejos z Pstrągów
Niektóre zostały wykryte w okolicy. osady przedrzymskie która przetrwała do średniowiecza, więc przyjmuje się, że była zamieszkana od dawna. zawsze był związany Dwór Królewski Molina, założona jako niezależna władza przez Manrique Pérez de Lara, między królestwami Kastylii i Aragonii. Tytuł był najpierw powiązany z królem Kastylii, a następnie z królem Hiszpanii i obowiązywał do zniesienia go w 1813 roku.
Ta sytuacja między Aragonią a Kastylią miała miejsce po ponownym podboju chrześcijańskim, ponieważ chociaż Taifa Molina została podbita przez Alfonsa I z Aragonii , obszar ten został ponownie zaludniony przez Kastylię, więc ziemie były przedmiotem sporu. To samo rozwiązał w 1138 r. Manrique Pérez de Lara, hrabia i lord Lary, który dobrze dogadywał się z obydwoma władcami. I wreszcie, po półtora wieku niepodległości, panowanie nad Moliną pozostało w rękach Kastylii po pewne transfery w obrębie szlachty iw ten sposób ostatecznie został powiązany z królem Hiszpanii.
Prawda jest taka, że trzeba o tym pamiętać ziemie te były bardzo ważne w XIV i XV wieku ponieważ była to granica ze światem arabskim, ale jeszcze później będąc granicą między dwoma ważnymi chrześcijańskimi królestwami jak np Kastylia i Aragonia. Kiedy obie korony się spotykają, teren nabiera rozpędu i staje się bogatszy, co przekłada się na wielki rozwój urbanistyczny.
Jednak konflikty wewnętrzne, wojna trzydziestoletnia i wojna o sukcesję hiszpańską sprawiły, że ziemie te ponownie stały się polami bitew. To, a także choroby, które nawiedziły Hiszpanię w XVIII wieku, spowodowały, że ziemie Real Señorío de Molina straciły bogactwo i ludzi. W konkretnym przypadku miasta Peralejos de las Truchas miał swój najlepszy moment w XX wieku, kiedy jego populacja osiągnęła prawie tysiąc mieszkańców.
Ile osób mieszka tu dzisiaj? Około sto i pół (przynajmniej tak mówi spis powszechny z 2015 r.), ale liczby różnią się w zależności od tego, czy jest zima, wakacje, lato czy długie weekendy, kiedy przybywa turystów.
Co warto zobaczyć i zrobić w Peralejos de las Truchas
Możemy zacząć od samego miasta i jego urbanistyka. W okolicy znajdują się dwa ważne place. Mamy Plac Fontann, serce usług miejskich, czyli tam, gdzie znajduje się kościół, lekarz i ratusz.
Źródłem, do którego się odnosi, jest rura z wodą pitną, którą ma pośrodku. W najwyższej części placu stoi prostytutka, jakby nad nią czuwała, z frazą oddającą hołd José Luísowi Sampedro: «Rzeka, która nas zabiera«. Drugi kwadrat to Plaza Mayor który jest sceną wszystkich popularnych festiwali i głównym miejscem spotkań.
La Kościół San Mateo Znajduje się na Plaza de la Fuente i został zbudowany w r 16 wiek ale miał pewne modyfikacje w XVII wieku. Portal, łuk z dużymi voussoirami, pochodzi z 1652 roku. Zawiera trzy nawy w stylu romańskim rozmieszczone w czterech sekcjach ze sklepieniami żebrowymi u góry.
W nawie głównej znajdują się obrazy olejne ze szkoły Ribera przedstawiające jedenastu apostołów, ponieważ brakuje św. Andrzeja i Jezusa, kilka ołtarzy, barokowy ołtarz, rzeźbę w drewnie m.in. drewniane organy z XVII wieku. Wszystko dość dobrze zachowane. Kościół posiada również piękny ogród i dzwonnica z dwoma otworami czekającymi na trzeci dzwonek. Dzwony służą jako zegar dla całego miasta.
Oprócz kościoła, miasto ma kilka zabytkowe domy które nawiązują do tradycyjnego stylu tych miejsc. Konstrukcja wykonana jest z muru wapiennego z białą zaprawą wapienną, która prawie całkowicie pokrywa kamień, czasem tufowy kamień z Tagu. Stare domy w okolicy są przeważnie od jednego do trzech pięter i niezbyt duże. Te największe i najwyższej jakości należały do najbogatszych ówczesnych rodzin ranczerskich.
Kościół, place i domy można łatwo znaleźć podczas pieszej wycieczki ulicami Peralejos de las Truchas. Zobaczysz także obszary zabaw ludności i szkół. Teraz czas opuścić miejskie centrum i udać się w okolice, gdzie ukryte są naturalne piękno, które przyciągają turystów przez cały rok.
Przede wszystkim przyjeżdżają ludzie polować i łowić ryby. Miasto ma wspaniałe warunki do tych dwóch działań, zawsze w zgodzie z prawem. Tutaj, jak sama nazwa wskazuje, łowi się ryby pstrąg, ale jeśli mówimy o polowaniach, obszar Alto Tajo ma Polowania na jelenie iberyjskie, daniele czy dziki jako alternatywy.
Kontynuując trend fauny, obszar ten ma również piękne niebo poprzecinane ptakami. Jest tego dużo ptaki Raptors, takich jak orły przednie, duża kolonia sępów płowych, a także sokoły wędrowne.
Jeśli lubisz grzyby i trufle tutaj w peralejos de Truchas możesz je odebrać. Oczywiście najpierw trzeba przejść przez ratusz i trzeba to zrobić jesienią, czyli najlepszą porą na zbieranie grzybów i trufli. Wiosną też można, ale te jesienią są lepsze. Jakie są rodzaje trufli? Mieć czarno-białe trufle.
I wreszcie wielu podróżników przyjeżdża wędrówki cieszyć się krajobrazami. Istnieje wiele tras i dla wszystkich poziomów więc nie martw się, nie musisz być specjalistą, aby dobrze się bawić i dobrze bawić. Do najbardziej znanych tras należą tzw Laguna Taravilla i Wąwóz Horcajo, ale prawda jest taka, że wystarczy trochę opuścić centrum miasta, aby w pełni poczuć się w Parku Narodowym Alto Tajo.
Możesz zrobić trasę piesze wycieczki, że z rower górski, że z kolarstwo, że z terenowy, z kolejka samochodowa, z rower, z chodzić, z samochód, bikepacking, bieganie, z canyoning, z rower szutrowy, z rower elektryczny, jazda konna, trasa jaskiniowa, z kajak/kanu, z alpinizm, z wspinaczka, z canicross lub nawet trasa wielbłądówalbo. Ten, który lubisz najbardziej!
Tutaj rzeka przepływa tysiącami zakrętów kanałami, przezroczystą i mocną, i można ją obserwować z dowolnego klifu w okolicy. Można poznać lagunę Taravilla, która choć tak naprawdę należy do Taravilli, mieszkańcy Peralejos również uważają ją za część swojego środowiska, czy też ścieżkę do Martinete, bajeczne punkty widokowe czy strumień hoz seca, «suchy towar«. jest też przepaść El Chaparral i Sima de las Grobias.
Wreszcie, obszar ten jest również popularny ze względu na historię prostytutki, profesja, która choć zanikła od początku XX wieku, potrafiła przetrwać pięć wieków. Gancheros, przed budową dróg i transportu ciężkiego, Byli odpowiedzialni za przewożenie kłód z Peralejos de las Truchas do Aranjuez wzdłuż koryta rzeki Taj.albo. Niebezpieczna praca, jeśli w ogóle, kłody zostały zdjęte, a mężczyźni pomagali sobie nawzajem za pomocą haka zwanego Bichero.
Gancheros byli wówczas silnymi mężczyznami, znającymi się doskonale na rzece i w trzech grupach (przód, środek i tył) z powodzeniem pokonywali trudną trasę. Zawód umarł, ale miasto pamięta o nim z dumą, podobnie jak inne miasta w rejonie Alto Tajo, z tego powodu festiwal, który ich honoruje, jest uważany za regionalny interes turystyczny.