Zbliża się do VOR lub LOC (Locator).
CANPA (podejście precyzyjne ze stałym kątem)
Podejście, w którym pilot otrzymuje tylko informacje boczne, nazywa się „podejściem nieprecyzyjnym”
To podejście »jest realizowane jako« Podejście precyzyjne ze stałym kątem »
CANPA, aby uczynić to podobnym do prowadzenia podejścia ILS.
CANPA jest wykonywana jako podejście DME lub jako podejście czasowe z wcześniej określonym kątem
stały kąt opadania jest publikowany w MDA „Minimalna wysokość zniżania”.
Jeśli skontaktujesz się z MDA (wpisując go), możesz wykonać lądowanie; jeśli nie masz kontaktu w MDA
okrążenie (sfrustrowane) musi zostać wykonane.
VOR i LOC
Podejście VOR opiera się na VOR umieszczonym gdzieś w pobliżu pasa startowego. Ścieżka do etapu podejścia nie będzie taka sama, jak lokalizator ILS prowadzący do tej samej drogi startowej. Czasami kieruje się do nogi
podejście będzie się nieco różnić. W ENV w północnej Norwegii wynosi 24º. Spowoduje to minimalną wysokość.
Podejście LOC (do lokalizatora) jest oparte na ILS, ale bez GP (Glide Path).
Oba podejścia są realizowane w ten sam sposób.
Podejście VOR / DME do pasa startowego ESSA 01
ATC zwykle przekazuje wektory za pośrednictwem radaru do przechwycenia kursu 30º do kursu etapu podejścia.
do VOR. W przypadku braku radaru podejście będzie procedurą skrętu lub łukiem DME.
Kurs do etapu podejścia to 003º, a lokalizator ILS 007º.
Na końcu wykresu IAL znajduje się pionowy rysunek podejścia.
2500 stóp do DME 8 (8 mil DME) 1510 stóp do DME 5 i minimum 590 stóp (stopy).
Po lewej stronie znajduje się rysunek tabeli, która zawiera porady dotyczące różnych wysokości, które dają zejście z nosem na wysokości 3.2 °.
D5 jest podkreślone i wskazuje na ścisły poziom „TWARDY POZIOM”. To jest najniższa wysokość w tym miejscu.
GS / KT to PRĘDKOŚĆ NA ZIEMI w węzłach, a ROD to odpowiadający jej zakres opadania.
Automatyczne pomoce pilota i nawigacyjne.
Wstępne podejście
NAV 1 jest ustawiony na częstotliwość VOR ARL 116.00. Kurs do etapu podejścia to 003º.
NAV 2 jest również ustawiony na 116.00
ADF jest ustawiony na częstotliwość NDB OHT 370
prędkość wynosi 210 węzłów, a wysokość nad poziomem morza jeszcze 2500 stóp nad wektorem radarowym z kursem 340º.
Autopilot jest ustawiony na VOR lokalizatora i przechwyci go.
A / T (Auto Throtle) utrzymuje prędkość.
Czas zwolnić i przygotować się do zejścia. Ważne jest, aby zwolnić i mieć konfigurację do lądowania (A / C) przed osiągnięciem 8 mil DME. To znacznie zmniejszy pracę, a szacowana prędkość pionowa będzie dokładniejsza.
Założona i przejeżdżająca 6 mil DME.
Te same ustawienia dla autopilota (A / P).
Wiatr z lewej strony.
Kurs wynosi 358º, a prędkość względem ziemi 136 węzłów.
Igła ADF zaczyna się obracać do przodu w lewo, zbliżasz się do zewnętrznego znacznika OHT.
Uważaj na trudny poziom na 5 mil DME.
Podstawowa prędkość pionowa to 800 stóp. Wiatr mógł się zmieniać podczas opadania. W przypadku, gdy jesteś niższy niż normalnie, zmniejsz prędkość pionową do 700 stóp i sprawdź, jak wysoko jesteś przy następnym wskazaniu DME. Oczywiście inny sposób kontrolowania, czy bierzesz większą wysokość w profilu.
Dotarcie do MDA.
Wszystko pod kontrolą?
Czy masz w zasięgu wzroku światła pasa startowego lub podejścia?
A więc - wyłącz autopilota (A / P) i resztę zrób sam. Samodzielne lądowanie nie jest możliwe w tego rodzaju podejściu. Oczywiście Auto Throtle (A / T) może być używane do samego dołu.
Będziesz miał tor po swojej prawej stronie, częściowo ze względu na przebieg odcinka podejściowego, ale także z powodu poślizgu. Jego kurs to 358º, a ścieżka 007º.