Hillier Lake
Bajkał, Wiktoria, Titicaca, Michigan czy Tanganika to prawdopodobnie najbardziej znane jeziora na świecie z tego czy innego powodu. Jednak na naszej planecie istnieją inne koncentracje wody, takie jak te, które świecą własnym światłem dzięki swoim dziwnym właściwościom, ale są praktycznie nieznane. Przyczyną tego są różne organizmy zamieszkujące wody, ich skład, a także działanie wysokich temperatur na całym świecie są piękne i niepokojące kolorowe jeziora.
Lake Hillier (Australia)
Otoczony bujnym lasem, został odkryty przez wyprawę Flindersa ponad 200 lat temu podczas wspinaczki na najwyższy szczyt wyspy archipelagu La Recherche.
Jego specyficzny różowy kolor gumy do żucia jest spowodowany rodzajem bakterii, które żyją na słonych brzegach. Prawda jest taka, że z powietrza różowe wody Hillier wyróżniają się na tle zieleni roślinności i błękitu oceanu. To jezioro znajduje się na zachodnim wybrzeżu Australii, w pobliżu innych jezior tego samego koloru co Esparance.
Jezioro Clicos (Hiszpania)
Jezioro Clicos znajduje się na zachodnim wybrzeżu gminy Yaiza, na terenie parku przyrody Los Volcanes. Clicos były bardzo obficie występującym rodzajem jadalnych skorupiaków w czasach starożytnych i chociaż obecnie wymarły, laguna zachowała tę nazwę. To, co wyróżnia to jezioro, to szmaragdowozielone wody spowodowane obecnością dużej liczby organizmów roślinnych w zawiesinie.. Jezioro to jest połączone z morzem podziemnymi szczelinami i oddzielone od niego piaszczystą plażą. Jest to obszar chroniony, więc kąpiel jest zabroniona.
Jeziora Kelimutu (Indonezja)
Na pięknej wyspie Flores w Indonezji znajduje się wulkan Kelimutu i jego trzy jeziora, które zmieniają kolor: od turkusowego do czerwonego poprzez ciemnoniebieski i brązowy. To zjawisko, które występuje z powodu mieszanin par i gazów, które wydobywają się w wysokich temperaturach z wnętrza wulkanu i powodują różne reakcje chemiczne.
Chociaż jest to aktywny wulkan, ostatnia erupcja miała miejsce w 1968 roku. Od 1992 roku wulkany i ich okolice zostały uznane za Park Narodowy.
Laguna Verde (Boliwia)
Zielona Laguna Potosí to słona laguna położona na boliwijskim Altiplano, w Narodowym Rezerwacie Fauny Andyjskiej Eduardo Abaroa. Okoliczny krajobraz jest prawie pustyni i składa się z pola geotermalnego z dziesiątkami małych kraterów, które emitują gazy i fumarole oraz baseny wód termalnych.
W tym cudu natury, zielonych i słonych wodach, w którym odbija się wulkan Licancabur, zamieszkują duże kolonie flamingów andyjskich, które stały się wspaniałym celem turystycznym.
Jezioro Natron (Tanzania)
Jezioro Natron to śródlądowe jezioro ze słoną wodą, położone na granicy Kenii i Tanzanii, powyżej Wielkiej Rift Valley. Jej alkaliczne wody mają niesamowite pH 10.5 ze względu na węglan sodu i inne związki mineralne, które z otaczających gór wpływają do jeziora. Jest to woda tak żrąca, że może spowodować poważne oparzenia skóry i oczu zwierząt, które się do niej zbliżą, a które umrą zatrute. W ten sposób, Jezioro Natron zyskało tytuł najbardziej śmiercionośnego w kraju.
Inną szczególną cechą jeziora jest to, że skorupa utworzona przez alkaliczną sól czasami nadaje jezioru czerwony lub różowy kolor, a nawet pomarańczowy w dolnych partiach, przez mikroorganizmy tam żyjące.
Jezioro Moraine (Kanada)
To piękne jezioro pochodzenia lodowcowego znajduje się na terenie Parku Narodowego Banff Alberty. Jego turkusowe wody pochodzą z odwilży. Jego środowisko jest naprawdę imponujące, ponieważ znajduje się w Dolinie Dziesięciu Szczytów, otoczonej ogromnymi szczytami Gór Skalistych. Jezioro świeci najjaśniej w ciągu dnia, kiedy słońce pada bezpośrednio na nie, dlatego warto je odwiedzić z samego rana, kiedy woda wydaje się bardziej przejrzysta i odzwierciedla otaczający krajobraz.
W okolicy jeziora Moraine znajduje się wiele szlaków turystycznych. W tym samym parku Banff wyróżniają się jeziora Peyton i Louise, również bardzo piękne.
Wulkan Irazú (Kostaryka)
Irazú to największy wulkan w Kostaryce i sam w sobie atrakcja turystyczna. Niemniej jednak, Uwagę zwraca również jezioro wewnątrz jego krateru, zwłaszcza ze względu na intensywny zielonkawy kolor wody, wynik połączenia światła i minerałów w wodzie. Wulkan jest aktywny, ale bez erupcji od 1963 roku.
Najlepsze miesiące na wyjazd to marzec i kwiecień, ponieważ jest bardzo mało deszczu, a turyści mogą obserwować Ocean Atlantycki i Pacyfik z Irazu, jeśli dzień jest jasny.