Spacer po Zafrze, nieznanej Estremadurze

Zafra to jedno z najpopularniejszych miast Estremadury. Sytuacja na południe od Badajoz (między górami Los Santos i El Castellar) i na skraju starej rzymskiej drogi La Plata (między Andaluzją, Castilla La Mancha i Alentejo) zmienił to miasto w atrakcja turystyczna jako miejsce wypoczynku i wakacji.

Jest to małe miasto liczące około 17.000 XNUMX mieszkańców, które można odwiedzić w bardzo krótkim czasie, więc nie będziesz miał wymówki, aby nie pojechać do tego pięknego miasteczka w Badajoz.

Pochodzenie Zafry

Najwyraźniej jest pochodzenia rzymskiego (w końcu jest na Vía de la Plata), chociaż znaleziono pozostałości epoki brązu. W średniowieczu jego rozwój był muzułmański, dopóki nie został podbity przez króla Ferdynanda III w XIII wieku. W każdym razie trzeba było czekać, aż dynastia Trastamara przejmie stery kastylijskiej korony, aby Zafra uzyskała coraz większą rolę w południowej Estremadurze.

W roku 1.394 Juan II podarował, pod imieniem Señorío de Feria, Zafra wraz z wioskami Feria i La Parra Gomesowi I Suárez de Figueroa, kelnerowi królowej Kastylii i synowi Lorenza Suáreza de Figueroa, Wielkiemu Mistrzowi Zakon Santiago.

Nowi władcy Zafry postanowili uczynić ją centrum swoich domen, a miasto nabierało nowego wyglądu gdy rozpoczęła się budowa muru obronnego i dużych budynków na rezydencję ich właścicieli. Kiedy w XVII wieku linia rodzinna osiągnęła wielkość Hiszpanii, miasto zyskało nowe podejście do urbanistyki. W ten sposób stary Alcázar został przekształcony w pałac zgodnie z nowymi gustami austriackiego dworu.

Na korzyść Casa de Feria powstały również szpitale w Santiago, San Miguel i San Ildefonso oraz żeńskie klasztory, takie jak Klaryski w Santa Marina, Trzeciorzęd w La Cruz oraz dominikańskie w Santa Catalina i Regina Coeli. Za murem stały dominikańskie klasztory Santo Domingo del Campo i El Rosario oraz franciszkańskie klasztory San Benito i San Onofre de La Lapa.

Co zobaczyć w Zafrze?

• Ściana: Zafra była miastem otoczonym murami w późnym średniowieczu. Stąd zachowały się trzy bramy wjazdowe do miasta: Jerez, El Cubo i Palacio.
• Zamek - pałac księcia Feria: jest to główna konstrukcja, która miała nacięcia obronne, ale miała charakter pałacowy. Obecnie jest to parador de turismo. Wartość pałacu wyraża się poprzez jego spektakularną fasadę i majestatyczny renesansowy dziedziniec, będący idealną enklawą do odkrywania monumentalnego otoczenia i krajobrazów okolicy. Wszystkich odwiedzających zachwyca okazałe wnętrze, w którym zachowały się piękne kasetonowe sufity, ślusarstwo, poręcze i elementy dekoracyjne starego pałacu.
• Kwadraty: Nieodłącznym elementem osobowości Zafry jest działalność komercyjna. Ludność gromadziła się na Plaza Chica i Plaza Grande, do której dołączał Arquillo del Pan, aby robić zakupy. Obie mają arkady i są centrum alejek rękodzieła. Kontynuacja działalności handlowej została nagrodzona koncesją królewską dla Zafry na tytuł miasta w 1882 r., Regionalnymi Targami Pola Extremeño w 1966 r. Oraz Międzynarodowymi Targami Hodowli w 1992 r.
• Budynki sakralne: Klasztory odgrywały wiodącą rolę, tak jak Santa Marina (związana z Fair House), Santa Clara (z rzeźbami członków księstwa), Rosario czy Santa Catalina. Kolegiata La Candelaria ma późnogotycką i mudejarską strukturę oraz dzieła barokowe, zwłaszcza Zurbarána lub Churriguera. Znajduje się tam również muzeum sakralne z ciekawymi przedmiotami.
• Filary: są to źródła historyczne, które zdobią układ Zafry. Jednym z najbardziej znanych jest San Benito, w stylu gotyckim z połowy XV wieku.
• Inne interesujące miejsca: Hospital de Santiago (z fasadą Plateresque-Mudejar) lub pozostałości żydowskie w synagogach, ulicach i domach.

Gdzie zjeść w Zafrze?

Tyle zwiedzania z pewnością zaostrzy apetyt. Na szczególną uwagę zasługuje gastronomia w Zafrze. Oto niektóre z wysoce polecanych restauracji, w których można delektować się przysmakami tej krainy.

• Laska cynamonu. Popularny szef kuchni Pepe Crespo zmienił lokalizację kilka lat temu, ale zachował swoją tradycyjną ofertę kulinarną z Estremadury. Torta del Casar, krokiety szpinakowe z orzeszkami pinii, ogon wołowy, burger retinto z Torta del Casar i chrupiącą cebulą, na finiszu trufle z białej czekolady. Wino domowe, lokalna Viña Puebla Tempranillo, z DO Ribera del Guadiana.
• Barbakan. Jej kuchnię można określić na pograniczu regionalnej i nowoczesnej: ser z La Serena, szynka iberyjska, schab z turbota, prosiaczek z Zafry pieczony z aromatem tymianku… pysznie!
• Zaplecze. Kuchnia szefa kuchni José Luisa Entrady porusza się między rustykalnym, nowoczesnym, a nawet egzotycznym. Plasterki foie gras z kaczki okraszone octem wiśniowym Jerte, policzki iberyjskie duszone w porcie z ravioli z cukinii i jagód, ryba maślana z chrupiącymi wodorostami nori i majonezem wasabi z imbirem i soją oraz pyszne jabłko „crême brulée” z lodami.