Niezależnie od powodu wyjazdu, zawsze należy podjąć kroki, aby zadbać o nasze zdrowie. Zwłaszcza podczas podróży do egzotycznych miejsc za granicą. W poniższym poście powtarzamy, czym jest międzynarodowe świadectwo szczepień, jakie są czynniki ryzyka dla podróżującego, z jakim wyprzedzeniem należy je nosić lub jakie choroby zakaźne są zagrożone, między innymi.
Co to jest międzynarodowe świadectwo szczepień?
Często nazywana również międzynarodową kartą szczepień, Zaświadczenie to jest dokumentem niezbędnym do wyjazdów poza nasz kraj, który potwierdza, że otrzymaliśmy serię szczepionek zatwierdzonych przez WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) w międzynarodowym centrum szczepień autoryzowanym przez władze zdrowotne naszego kraju.
Międzynarodowe świadectwo szczepień jest ważne przez dziesięć lat, licząc od dziesiątego dnia po szczepieniu. Ma ten sam cel, co zwykła karta szczepień: zapisywanie szczepionek, które zostały nam podane. W tym celu informacje zawarte w zaświadczeniu są dostępne w kilku językach, zwykle hiszpańskim, francuskim i angielskim, tak aby były zrozumiałe dla lekarzy lub agentów imigracyjnych niezależnie od narodowości pacjenta. Hiszpańskie międzynarodowe świadectwo szczepień zawiera również informacje dla podróżnych.
Obraz | Kobieta i podróżnik
Podczas podróży
W wielu destynacjach zaświadczenie o szczepieniach może być niezbędne przy wjeździe do kraju, więc jest to dokument niezbędny nie tylko w dziedzinie zdrowia, ale także prawny do rozpoczęcia podróży.
Na przykład w niektórych miejscach nieprzedstawienie międzynarodowego świadectwa szczepień na choroby takie jak żółta febra może oznaczać, że władze nie pozwolą nam przejść.
Międzynarodowe świadectwo szczepień będzie niezbędne, jeśli np. Podczas wyjazdu ulegniemy wypadkowi. Wyobraźmy sobie, że ugryzła nas małpa lub szczur, lekarz, który będzie nas leczył, będzie musiał wiedzieć, czy mamy szczepionkę przeciw wściekliźnie, a jeśli tak, to ile dawek zostało do tej pory podanych.
Jakie szczepionki potrzebuję, aby podróżować?
Przygotowując się do wyjazdu w egzotyczne miejsce, nawiedzają nas wątpliwości, jakich szczepionek potrzebuję, które są obowiązkowe? Najlepszym sposobem na ich rozwiązanie jest skorzystanie ze strony Ministerstwa Zdrowia w Twoim kraju i zasięgnięcie informacji lub skonsultowanie się z lekarzem rodzinnym.
Z jakim wyprzedzeniem należy je umieścić?
Szczepienia najlepiej planować 4 lub 6 tygodni wcześniej ponieważ istnieją również szczepionki, które wymagają kolejnej dawki przypominającej.
Ile ośrodków szczepień jest w Hiszpanii?
W Hiszpanii istnieje 101 międzynarodowych ośrodków szczepień, z których 29 to zagraniczne służby zdrowia zależne od Ministerstwa Administracji Publicznej, a pozostałe 72 należą do innych administracji. Wszystkie są funkcjonalnie zależne od Ministerstwa Zdrowia.
Jakie są czynniki ryzyka dla podróżującego?
- Cel wyjazdu: jakość opieki medycznej, woda, zakwaterowanie, higiena ...
- Czas trwania wyjazdu: określa prawdopodobieństwo narażenia na bakterie i infekcje oraz wpływa na potrzebę wykonania określonych szczepień.
- Cel wizyty: obszary wiejskie są bardziej narażone na zagrożenia niż obszary przystosowane do turystyki czy biznesu.
Klasyfikacja podróżnych według ryzyka
- Maksymalne ryzyko: wyjazdy długoterminowe lub wyjazdy indywidualne w niepewnych warunkach.
- Umiarkowane ryzyko: wyjazdy trwające od 1 do 3 tygodni, przebywające głównie w miastach, ale z wycieczkami na wieś, chociaż bez spania poza hotelami i bez pobytów w niepewnych warunkach.
- Minimalne ryzyko: podróże służbowe do dużych miast.
Jakie choroby zakaźne są zagrożone?
- Choroby przenoszone drogą pokarmową i wodą: cholera, wirusowe zapalenie wątroby typu A i E oraz dur brzuszny.
- Choroby przenoszone przez wektory: malaria lub malaria, żółta febra i denga.
- Choroby przenoszone przez zwierzęta: wścieklizna i wirusowe gorączki krwotoczne.
- Choroby przenoszone drogą płciową: zapalenie wątroby typu B, HIV / AIDS, kiła.
- Choroby przenoszone drogą powietrzną: grypa i gruźlica.
- Choroby przenoszone przez glebę: tężec.
Nie oszczędzaj na zdrowiu
Za granicą podróżujący często korzysta z pomocy medycznej tylko w prywatnych szpitalach, co jest bardzo drogie. Na obszarach, gdzie opieka zdrowotna jest ograniczona lub niedostępna, prawdopodobne jest, że pacjent będzie musiał zostać repatriowany w razie wypadku lub choroby, a także w przypadku śmierci.
Dlatego wskazane jest, aby nie oszczędzać na zdrowiu i wykupić ubezpieczenie medyczne z możliwie najwyższym ubezpieczeniem, a także poprosić o informacje na temat wzajemnych umów. które istnieją w kwestiach zdrowotnych w kraju przeznaczenia i zamieszkania