Są drogi i ścieżki, trasy, które prowadzą nas przez piękne krajobrazy i inne, które zanurzają nas w historii architektury i religii. Ta ostatnia kombinacja jest tym, co oferuje tzw Szlak Cystersów, wycieczka po niektórych z nich piękne klasztory w Hiszpanii.
Nie jest to bardzo długa droga i rowerzyści często decydują się na to, ale oczywiście można to również zrobić samochodem lub pieszo. Niezależnie od środka transportu, tutaj jest wszystko, co musisz wiedzieć, aby go poznać.
Zakon Cystersów
Jest również znany jako Zakon Cystersów i jest bardzo stary, no taku powstała w 1098 roku. W tym roku około Dijon, Francja, w dawnym rzymskim mieście CysteriumRobert de Molesmes założył opactwo, ostatecznie zapoczątkowując zakon.
Był to ważny zakon w XII wieku i co najmniej do czasów Rewolucji Francuskiej pełnił wielką funkcję społeczną. Ale jego założyciel, Molesmes, chciał wrócić do prostego życia monastycznego, z postem i ubóstwem, a także dużą ilością pracy we wspólnocie, więc znalazł samotne miejsce i poszedł z kilkoma mnichami, aby założyć nowe opactwo. Początki nie były łatwe, ale dzięki pomocy miejscowych dżentelmenów udało im się dobrze prosperować.
Cystersi przyjęli wówczas prosty habit z surowej wełny, więc zaczęto ich nazywać „Biali mnisi”. Od 1112 r. Rozpoczął się nowy etap wraz z założeniem filii i rozwojem społeczności. XII i XIII wiek to okres jego rozkwitu.
Wszystko to wydarzyło się we Francji, ale w Hiszpanii są dwie kongregacje Zakonu Cystersów, Kongregacja Aragonii i Kongregacja San Bernardo de Castilla. To drugie zgromadzenie przeżywało swój złoty wiek przez cały XVII wiek i liczyło 45 opactw, podczas gdy w Aragonii do dziś są trzy klasztory żeńskie i trzy męskie.
Szlak Cysterski
Ścieżka ta łączy trzy opactwa cystersów: ul Klasztor Sante Creus, że z Santa Maria de Poblet i Vallbona de les Monges, w prowincjach Lleida i Tarragona. Zakon rozrósł się w XII wieku i dotarł do Hiszpanii wraz z podbiciem przez Koronę Aragonii ziem zwanych Catalunya nueva, do tego czasu w rękach muzułmanów. Królowie Aragonii wydali cystersom rozkaz ponownego zasiedlenia ziem poprzez zakładanie klasztorów.
Pierwszym klasztorem na tej kolorowej trasie jest Klasztor Santes Creus. Został zbudowany w XII wieku i Znajduje się w gminie Aiguamurciaw prowincji Tarragona. Jest siedzibą królewskiego panteonu więc z biegiem czasu otrzymał duże darowizny, które go upiększały.
To jest klasztor nie ma życia monastycznego do dziś. Zakon porzucił go w 1835 r., Aw 1921 r. Został ogłoszony Pomnik narodowy. Ten zespół klasztorny składa się z trzech głównych części: kościoła, krużganka i kapitularza. Jako satelity są salon, refektarz, wspólna sypialnia i pokój mnichów. Znajduje się tu również cmentarz, ambulatorium, sale, w których mieszkali zakonnicy w stanie spoczynku oraz Pałac Królewski.
Kościół został ukończony w 1225 roku i wygląda jak twierdza. Ma nawę o długości 71 metrów, szerokości 22 metrów i ścianach o grubości prawie trzech metrów. Założenie ma kształt krzyża łacińskiego z trzema nawami i kaplicami bocznymi. Jak powiedzieliśmy powyżej, w kościele znajdują się groby królewskie, grobowce króla Pedra III z Aragonii i jego wiernego admirała oraz króla Aragonii Jaime'a II z jego drugą żoną. Dwa cenne dzieła sztuki.
Drugi kościół na Szlaku Cystersów to kościół św Santa Maria de Poblet, w Vimbodí. Znajduje się nie więcej niż 30 kilometrów od pierwszego i znajduje się u podnóża lasu Poblet i gór Prades. Jest to największy z trzech klasztorów na trasie był to także panteon Korony Aragonii.
Miał też czas wielkiej chwały, ekspansji i wzrostu, a także fzostał opuszczony w 1835 roku w konsekwencji konfiskata Mendizabal, proces polegający na sprzedaży majątku zakonów zgromadzonych z testamentów i darowizn, a także nieużytków miejskich. Było to przywłaszczenie majątku przez państwo, mające na celu pozyskanie pieniędzy do kasy publicznej, albo przez bezpośrednią sprzedaż, albo przez późniejszą odsprzedaż ziemi robotnikom lub burżuazji, którzy mieli zostać obciążeni nowymi podatkami.
na szczęście ten klasztor mógłby odwrócić historię. Jego odbudowę rozpoczęto w 1930 roku i pięć lat później mnisi wrócili. Dziś jest częściowo otwarty dla publiczności i jest Światowe dziedzictwo zadeklarowane przez UNESCO. Jego kościół, krużganki, kaplice Sant Jordi i Santa Caterina, groby królewskie i pałac króla Martína el Humano to najciekawsze miejsca do odwiedzenia.
Ta ostatnia uważana jest za klejnot katalońskiej architektury gotyckiej, a dziś jest również muzeum klasztoru. Na terenie tego klasztoru możemy również odwiedzić Muzeum Wina w Vimbodí. Następnie, po przejechaniu zaledwie 25 kilometrów, dotarliśmy do Klasztor Vallbona de les Monges. To klasztor mniszekWiem, że jest w samym centrum miasta.
Jest to żeński klasztor cystersów i jest pomnik narodowy od lat 30. Został zbudowany między XII a XIV wiekiem i jest w większości w stylu romańskim, chociaż ma również dużo gotyku.
Już w 1153 roku grupa sióstr postanowiła wstąpić do zakonu cystersów na ziemi podarowanej przez hrabiego Barcelony i wkrótce odniosła wielki sukces wśród szlachty. Porozumienia po wojnie domowej w XV wieku wprowadziły pewne zmiany, ponieważ klasztor musiał sprzedać część sąsiednich ziem, aby mogli osiedlić się chłopi (umowy te zabraniały istnienia religijnych wspólnot żeńskich w odległych miejscach), ale to był punkt wyjścia. obecnego klasztoru.
Kościół oznacza przejście od romańskiego do gotyckiego i ma ogromną i piękną ośmiokątną dzwonnicę w stylu gotyckim i grób królowej Węgier Violante, żona Jaime I z Aragonii. Możesz odwiedzić refektarz, kuchnie, bibliotekę, różne zależności klasztorne i skryptorium.
To naprawdę piękne. Są wycieczki z przewodnikiem więc radzę, abyście odwiedzili stronę internetową klasztoru, aby zapoznać się z kalendarzem i godzinami na ten i następny rok. A jeśli chcesz tu spać, to jest to możliwe. Istnieje hostel z 20 jedno- lub dwuosobowymi pokojami prowadzonymi przez monas.
Trzy miejsca, ta sama trasa, która łączy historię, architekturę i religię.