Czy podoba Ci się pomysł odkrywania, a nie tylko podróżowania? Następnie musisz udać się do mało uczęszczanych miejsc, być może z dala od najbardziej turystycznych tras. Na przykład, jeśli w Wielkiej Brytanii jest piękne miejsce docelowe, czyli Walia i wewnątrz Waliapółnoc królestwa składa się głównie z wysp.
Wśród wysp Północnej Walii jest Wyspa Angleseyterytorium, które w czasie rzymskiej inwazji Był to ostatni bastion kultury celtyckiej. Jak dotąd podróżujemy dzisiaj, czy dołączysz do nas, aby odkryć, co jest takiego czarującego w tym odległym miejscu?
Wyspa Anglesey
Znany jest również pod nazwą Ynys Mon, w języku walijskim i znajduje się na północno-zachodnim wybrzeżu. Ma 715 kilometrów kwadratowych powierzchni a na Morzu Irlandzkim jest to największa ze wszystkich i najbardziej zaludniona po popularnej Wyspie Man. dwa mosty, które łączą go z lądem, jeden z nich pochodzi z 1826 roku i nadal działa.
Wikingowie postawili stopę na tych wyspach w swoich dzikich wyprawach już w X wieku, a także przybyli zdobywcy Normanów. W twoim krajobrazie są megalityczne ruiny, starożytne menhiry i wielu Cromlechs lub ogromne kamienne kręgi, zwane także dolmeny, prehistoryczne kamienne grobowce.
Być może te starożytne budowle, ogromne i tajemnicze, sprawiły, że walijska wyspa znana jest również jako wyspa Druidów. Kultura celtycka znalazła tu schronienie wraz z inwazją rzymską. Druidzi kontrolowali handel złotem, który przechodził przez Walię od wzgórz Wicklows w Irlandii na wschód, za Morzem Północnym, do Europy. Dlatego wkrótce znaleźli się w zasięgu wzroku Rzymian, którzy z kolei widzieli w nich dzikich buntowników.
W ten sposób najechali ich, co doprowadziło do końca kultury celtyckiej i jej potęgi w regionie. Podczas gdy spadła we Francji, a później w Wielkiej Brytanii, kultura ta została opanowana w Szkocji, Walii i Irlandii. Wygląda na to że Rzymianie nienawidzili Druidów, więc odepchnęli ich z powrotem na wyspę Anglesey. Tak więc, kiedy dotarli na wyspę, zaatakowali i zniszczyli wszystko, druidów, ich świątynie i ich święte dęby. Mimo to udało im się całkowicie zasymilować ją z kolonią dopiero w 78 roku.
Rzymianie eksploatowali kopalnie miedzi i wytyczyli drogi, które są nadal używane. Pozostałości i ruiny po jego okupacji, wszystkie odkopane w XIX wieku. Ale kiedy Rzymianie opuścili ją w V wieku, wyspa znalazła się na łasce irlandzkich piratów, a potem wybuchły walki ze Szkotami i Walijczykami, którzy ostatecznie ich wypędzili. Również Przeszli Duńczycy, Norwegowie i oczywiście Anglicy.
Co robić dzisiaj w Anglesey
Rozmiar wyspy sprawia, że czasami trudno uznać ją za wyspę. Ale to jest. Nie ma dużych gór, jest dość płaskai jest ozdobiony niektórymi jeziorami. Jeśli przyjedziesz zainteresowany jego druidzką przeszłością, miejscem, którego nie możesz przegapić, jest jezioro Llyna Cerriga Bacha. W 1942 roku ten zbiornik wodny znajdujący się u ujścia rzeki Allaw został osuszony i wrzucono do niego 150 obiektów święte rytuały. Były to bardzo cenne przedmioty i uważa się, że wrzucano je do wody przez okres dwóch i pół wieku, aż do końca I wieku naszej ery, dokładnie w okresie druidów.
Te Grobowce Bryn Celli Ddu Robią wrażenie. Pochodzą z neolitu i zostały częściowo przywrócone. Jest też Pomnik pogrzebowy Barclodiad i Gawres, dość niezwykły grób w kształcie krzyża, który został znaleziony tylko w Irlandii. Niestety wiele jego skał zostało wykorzystanych do innych konstrukcji, ale w latach 50-tych XX wieku można było przeprowadzić całkowitą rekonstrukcję archeologiczną, a hermoso sztuka naskalna że się ukrywał. Dzięki 2500-letniej historii jest archeologiczną perłą w Wielkiej Brytanii otwarte dla publiczności.
Kontynuując falę celtycką, możesz odwiedź osadę Din lligwy, w Moelfre. Jest ukryty w lesie i chodzi o kamienne domy bardzo dobrze zachowany, pochodzący z okresu romańsko-bretońskiego. Masz ładny widok na zatokę Lligwy, a wykopaliska wykazały, że domy te były okupowane przez Brytyjczyków, którzy przystosowali się do stylu życia przyniesionego przez Rzymian.
Llys rhosyr jest dziedzictwem narodowym, ponieważ jest jedyny dwór królewski księcia Gwynedd i dotarł do naszych czasów prawie nienaruszony. Mówimy o Walijska twierdza z XIII wieku. Dalszy postęp w historii to Ruiny klasztoru Penmon, XIII wiek, część zakonu augustianów lub Średniowieczny dom HafotyChociaż można go zobaczyć tylko z zewnątrz, jest to urocza konstrukcja z czystej skały.
Zamek Beaumaris został zamówiony przez Edaurdo I., Alias Longshanks, w XIII wieku. Jest imponujący i do tego czasu był cud architektury militarnej, zgodnie z projektem ściany w ścianach. Cała populacja Llanfaes została zmuszona do przeniesienia się i zbudowania go, boskie zadanie ... To jest światowe dziedzictwo od 1986 roku wraz z innymi zamkami Eduardito. Jest otwarty dla publiczności, a wstęp kosztuje 6 GBP za osobę dorosłą.
Ideałem jest, aby odwiedzić wyspę przy dobrej pogodzie, aby móc poruszać się wszędzie i cieszyć się nie tylko jej historycznymi ruinami, ale także krajobrazami. Dla tego podążaj ścieżką Anglesey Coastal Pathpieszo, na rowerze lub konno. 95% wybrzeża zostało ogłoszone Obszarem Pięknej Przyrody, dlatego warto ze swoimi plażami, klifami, wydmami, terenami rolniczymi i lasami: przejechać 200 kilometrów i zaczyna się przy kościele św. Cybi, Holyhead.
Przejedź przez 20 miast i wiosek oraz można podróżować od początku do końca środkami transportu publicznego również. Zobaczysz latarnię morską South Strack, kamienne łuki na wybrzeżu Bwa Gwyn, wyspę Llanddwyn, most wiszący Menai, most Britannia, Menai, niektóre kościoły, rezerwaty przyrody i wiele więcej.
Jak dotrzeć do tego uroku walijskiej wyspy? Cóż, wszystko, co musisz zrobić, to także przejść przez most wiszący Menai samochodem, pociągiem lub bezpośrednim autobusem z Londynu. Można też przylecieć samolotem, na wyspie jest lotnisko lub statkiem wycieczkowym, ponieważ jest tu również port wycieczkowy.